Het Wetboek van Strafrecht van 1886 kende al een verbod op dierenmishandeling. Dat verbod was echter vooral gericht op bescherming van de maatschappij en niet het dier, dieren hebben immers geen rechten, zo was de algemene opvatting. Sinds halverwege vorige eeuw is de houding ten aanzien van dierenwelzijn en daarmee de wettelijke bescherming van dieren behoorlijk ontwikkeld. In 1996 is in de toenmalige Gezondheids- en Welzijnswet Dieren (GWWD) een zorgplicht voor houders van dieren opgenomen, inmiddels opgenomen in de Wet dieren. Handhaving van de regels met betrekking tot dierenwelzijn is, mede door de komst van de dierenpolitie, behoorlijk geïntensiveerd. Zowel particulieren als professioneel dierenhouders kunnen met bestuursrechtelijke en strafrechtelijke handhaving te maken krijgen.

Voor de strafadvocaat, rechter-commissaris en zittingsrechter is het vaak niet eenvoudig om zicht te krijgen op de informatie die ten grondslag ligt aan de start van een strafrechtelijk onderzoek. Hoe deze informatie is verkregen en of het om betrouwbare informatie gaat blijft veelal onduidelijk. Dit doet zich bijvoorbeeld voor als de startinformatie afkomstig is van het TCI, de AIVD, buitenlandse opsporingsdiensten (zoals de DEA) en natuurlijk bij de anonieme meldingen van MMA. Bij de startinformatie afkomstig van andere overheidsdiensten (zoals de Belastingdienst of het UWV) spelen weer hele andere aspecten een rol, waaronder met name mogelijke privacyschendingen.

De bestuurlijke boete is niet meer weg te denken uit het handhavingspalet van de overheid. Boetes zijn punitieve sancties en vinden we op tal van terreinen. Denk bijvoorbeeld aan de: financiële toezichts- en privacywetgeving, SZW-wetgeving (o.a. Arbeidsomstandighedenwetgeving, Wet arbeid vreemdelingen, Arbeidstijdenwet, Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag), levensmiddelenwetgeving, Huisvestingswet, Wet op het Centraal bureau voor de statistiek, Wet dieren, Meststoffenwet, Wet inburgering, Woningwet, Huisvestingswet, Binnenvaartwet, Mediawet 2008, Wet kinderopvang en kwaliteitseisen peuterspeelzalen, Geneesmiddelenwetgeving, milieurecht, en het consumentenrecht. Dat betekent dat veel bestuursorganen de mogelijkheid hebben om boetes op te leggen en dat burgers, bedrijven en overheden met boetes te maken (kunnen) krijgen.

Cybercriminelen zijn afhankelijk van en maken gebruik van legale dienstverlening. Denk hierbij aan internet- en hostingbedrijven, VPN-diensten en crypto-wisselkantoren. Deze deviant dependency staat centraal tijdens dit congres. Tijdens dit congres wordt vanuit verschillende invalshoeken ingegaan op het thema deviant dependencies met sprekers vanuit wetenschap, opsporing, advocatuur en bedrijfsleven.

Tijdens de cursus worden alle praktische facetten van asbest en de daarbij behorende complexe wet- en regelgeving uitgelegd. De docenten doen dit aan de hand van een praktijkcasus. Daarbij wordt onder meer ingegaan op de vraag wat de (on)mogelijkheden en bewijstechnische problemen zijn. Hierbij is zowel aandacht voor de bestuursrechtelijke – als de strafrechtelijke aspecten.