OM eist in hoger beroep voorwaardelijke celstraf en voorwaardelijke ontzetting uit het beroep tegen gynaecoloog

De advocaat-generaal (OM) in Amsterdam heeft in hoger beroep 1 maand voorwaardelijke celstraf met de bijzondere voorwaarde van storting van een bedrag van € 1.000 aan Make a Memory geëist tegen een gynaecoloog uit Hoorn. Het OM vindt dat de man zich schuldig heeft gemaakt aan het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel aan een moeder en van dood door schuld van haar baby die twee dagen na de bevalling overleed. Naast de geëiste straf vorderde het OM een voorwaardelijke ontzetting uit zijn beroep als gynaecoloog voor de duur van 1 jaar met een proeftijd van 2 jaar.

De gynaecoloog was werkzaam in een ziekenhuis in Hoorn. Hij had op 5 mei 2009 dienst terwijl de vrouw een bevalling onderging die door haar medische voorgeschiedenis risicovol was. Gezien die medische voorgeschiedenis waren er vooraf afspraken gemaakt dat er zou worden ingegrepen met een keizersnede als een natuurlijke bevalling te lang zou duren. Dit gebeurde echter niet, met de dood van de baby en het letsel bij de moeder tot gevolg. Het OM houdt de gynaecoloog hiervoor eindverantwoordelijk. De gynaecoloog heeft volgens het OM zijn beroepsnorm geschonden door zijn patiënte niet goed te informeren over zijn behandelbeleid en de mogelijke alternatieven. Hij is, omdat hij onvoldoende contact heeft gehad met zijn patiënte, voorbij gegaan aan de wens van haar en haar man een keizersnee te ondergaan. Het OM verwijt hem bovendien dat hij een risicopatiënte (bij wie complicaties konden worden verwacht) heeft achtergelaten en naar huis is gegaan zonder duidelijke instructies aan de klinisch verloskundige die werkte in zijn opdracht. Thuis heeft hij onvoldoende controle gehouden op de toestand van moeder en baby.

Een medische misser is niet zonder meer strafbaar. Ieder mens kan fouten maken, ook een arts. Als hij zijn werk doet als een goed hulpverlener, zal er van strafvervolging geen sprake zijn. Voor een strafbaar feit is het nodig dat de arts op een grove wijze onzorgvuldig of nalatig heeft gehandeld. Het OM vindt dat in deze zaak sprake is van grove onzorgvuldigheid en dat de dood van de baby en het letsel van de moeder daarvan het gevolg zijn. Er is geen sprake van opzet. Ook de arts heeft dit gevolg niet gewild.

Het OM vindt dat de door de rechtbank opgelegde straf recht doet aan de ernst van het feit. "De pijn en het verdriet van de ouders van de baby is voelbaar. Deze gevoelens zijn het gevolg van het handelen van verdachte. Door zijn handelen zijn onverantwoorde risico's ontstaan die hadden kunnen worden voorkomen als hij als een goed hulpverlener had gehandeld. Als hij had gesproken met zijn patiënte. Als hij haar die dag regelmatig in de gaten had gehouden. Als hij had gesproken met zijn ‘ogen en oren', de verloskundige, als hij duidelijke instructies had achtergelaten voor de verloskundige toen hij naar huis ging en zelf de regie had gehouden. Hij heeft dat niet gedaan en daaromniet gehandeld als een goed hulpverlener. Daardoor is het dramatische gevolg ontstaan. Hij heeft het beginsel ‘dat hij iedere vrouw een natuurlijke bevalling gunt' nagestreefd zonder rekening te houden met de wensen van zijn patiënte en de risico's die zij liep. Ook al heeft de verdachte de onherstelbare gevolgen van zijn handelen niet gewild, hij heeft hier wel schuld aan. De geëiste straf is passend en geboden", aldus de advocaat-generaal op de zitting.

De rechtbank veroordeelde de verdachte tot 1 jaar ontzetting uit zijn beroep als gynaecoloog voorwaardelijk met een proeftijd van 2 jaar en 1 maand voorwaardelijke celstraf met de bijzondere voorwaarde van storting van een bedrag van € 1.000 aan Make a Memory na een eis van de officier van justitie van eveneens 1 jaar ontzetting uit zijn beroep als gynaecoloog voorwaardelijk, met een proeftijd van 2 jaar en 1 maand voorwaardelijke celstraf met storting van een bedrag van € 5.000 in het voornoemde fonds. De verdachte stelde hoger beroep in.

Bron: OM

Print Friendly and PDF ^

Strafrecht en Gezondheidszorg: wanneer kunnen hulpverleners strafrechtelijk worden vervolgd?

Het strafrecht en de gezondheidszorg hebben een merkwaardige want paradoxale verhouding met elkaar. Aan de ene kant neemt de aandacht van justitie voor calamiteiten in de zorg toe, aan de andere kant leidt die aandacht niet tot navenant meer strafvervolgingen, zeker niet als men het aantal daarvan afzet tegen de omvang van het aantal vermijdbare schade- en sterfgevallen in de zorg.

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^

Het ziekenhuis: een strafrechtelijk te vervolgen rechtspersoon. Tijd en noodzaak dat het ziekenhuis als rechtspersoon alerter strafrechtelijk wordt vervolgd?

Hoewel het tij gekeerd lijkt te zijn met de komst van het Expertisecentrum Medische Zaken in 2001, is tot op heden nog altijd slechts éénmaal in 1987 een ziekenhuis veroordeeld voor het delict dood door schuld. Felderhof stelt in haar scriptie de vraag waarom de stap in de strafrechtelijke vervolging van de arts naar het ziekenhuis als rechtspersoon zelden of niet wordt gemaakt bij medisch falen, wanneer het ziekenhuis nalatig geweest is in het creëren van een verantwoorde zorgomgeving.

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^

'How to prevent the derailing of doctors? Lessons from the case Jansen Steur'

In the period 1997-2004, Jansen Steur was working as a neurologist in the Medisch Spectrum Twente (MST) hospital in Enschede, a city in the vicinity of the Dutch-German border. For a long time, the concerns about Jansen Steur’s conduct remained concealed or, at best, were unnoticed.  Due to problems with his direct colleagues, he was allowed to work is splendid isolation and complaints about him were not properly handled.

Print Friendly and PDF ^

Drie jaar gevangenisstraf voor Twentse ex-neuroloog

De rechtbank Overijssel veroordeelt de Twentse ex-neuroloog Ernst J. tot een onvoorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van drie jaar. De rechtbank acht bewezen dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan het opzettelijk benadelen van de gezondheid van acht patiënten met als gevolg zwaar lichamelijk letsel en in één geval de dood. Ook is de verdachte schuldig aan diefstal van een receptenblok, valselijk opmaken van machtigingsformulieren en recepten en aan verduistering. De ten laste gelegde feiten vonden plaats tussen 1997 en 2003.

Opzettelijk benadelen van de gezondheid

Volgens de rechtbank heeft de ex-neuroloog bij acht patiënten verkeerde diagnoses gesteld en daarbij ook een onjuiste behandelwijze toegepast. Dit terwijl hij als arts wist dat bepaalde diagnoses niet gesteld konden worden op basis van de voorhanden zijnde gegevens. Daarbij heeft de verdachte welbewust het risico genomen en aanvaard dat de gezondheid van de patiënten ernstig zou worden benadeeld. Hierdoor heeft verdachte zijn zorgplicht als arts op ernstige wijze geschonden. Bij zeven patiënten heeft dit geleid tot zwaar lichamelijk letsel.

Zelfdoding

Een van de patiënten pleegde suïcide. De verdachte heeft deze patiënt onjuist geïnformeerd door met stelligheid de diagnose van twee dodelijke ziektes mede te delen en daar, tegen beter weten in, zeer lang aan vast te houden. Een en ander is gepaard gegaan met een intensieve behandeling met veel onaangename bijwerkingen. De rechtbank stelt vast dat deze patiënt zich het leven heeft benomen omdat zij in de veronderstelling verkeerde dat zij leed aan een dodelijke ziekte en in het eindstadium daarvan verkeerde. De rechtbank is van oordeel dat de dood van deze patiënt het gevolg is van de benadeling van de gezondheid door verdachte.

Toerekeningsvatbaarheid

Verdachte lijdt aan ADHD en aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Ook was er tijdens een deel van zijn loopbaan als arts sprake van een medicijnverslaving. Toch acht de rechtbank verdachte volledig toerekeningsvatbaar. Verdachte heeft ondanks zijn stoornissen ook lange tijd goed kunnen functioneren. Verder is de verdachte als arts en neuroloog als geen ander bekend met de werking en de effecten van medicijnen. Het gebruik van deze middelen komt dan ook geheel voor zijn rekening en risico.

Op te leggen straf

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het opzettelijk benadelen van de gezondheid van de acht patiënten. De ernstige gevolgen daarvan spelen weliswaar een belangrijke rol bij de straftoemeting, maar niet zodanig als bij delicten waarbij het opzet van de dader op het gevolg is gericht.

De zeer ernstige gevolgen van de strafbare feiten zijn geweest dat één van de patiënten een einde aan haar leven heeft gemaakt en dat zeven andere patiënten ernstig lichamelijk en psychisch letsel hebben opgelopen. Daarmee is verdachte verantwoordelijk voor het leed van deze patiënten en hun naasten. Hij neemt ook nu nog niet de volle verantwoordelijkheid voor zijn fouten. Verdachte heeft daarnaast met zijn handelen ernstige schade toegebracht aan het vertrouwen in de medische stand en de neurologie. Ondanks dat sprake is van een langdurig onderzoek door justitie en indringende berichtgeving in de media, komt de rechtbank gelet op de ernst van de feiten tot een gevangenisstraf voor de duur van drie jaar.

Print Friendly and PDF ^