Beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam van 25 februari 2019, ECLI:NL:TADRAMS:2019:42

Gedeeltelijk gegrond dekenbezwaar. Verweerder heeft niet adequaat gereageerd in het bemiddelingsdossier, heeft nagelaten aan de FIOD door te geven wie de opvolgend advocaat van zijn cliënt was, heeft met zijn brieven aan de deken in strijd gehandeld met artikel 10a lid 1 sub d Advocatenwet en heeft zich bij de overname van het dossier niet welwillend opgesteld.

Beslissing van de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam van 8 februari 2019, ECLI:NL:TADRAMS:2019:38

Bij het uiten van zware beschuldigingen als valsheid in geschrifte, diefstal en/of verduistering mag van een advocaat worden verwacht dat hij zich tevoren er van vergewist dat er voldoende grond voor dergelijke beschuldigingen bestaat. Het enkele feit dat aangifte is gedaan van een strafbaar feit is onvoldoende om als feit te stellen dat degene tegen wie de aangifte is gedaan, dit strafbare feit ook heeft gepleegd. Naar het oordeel van de raad had verweerder terughoudend behoren te zijn met het presenteren van dergelijke beschuldigingen als vaststaand feit, temeer omdat het verweerder bekend was dat er in het onderhavige geval geen strafrechtelijke veroordeling ter zake van valsheid in geschrifte, diefstal en/of verduistering had plaatsgevonden.

College van Beroep voor het bedrijfsleven 29 januari 2019, ECLI:NL:CBB:2019:26

De door het OM ingediende klacht betreft het valselijk opmaken van facturen die zijn gericht aan buitenlandse vennootschappen. Het College overweegt dat het tuchtrecht in handen van het OM een zwaar middel is. Wanneer het OM een tuchtrechtelijke klacht indient tegen een accountant mag dan ook van het OM in de rol van klager worden verwacht dat op zorgvuldige wijze en zonder vooringenomenheid onderzoek is verricht en dat uit zodanig onderzoek is gebleken van serieuze aanwijzingen dat de betreffende accountant tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld. In de onderhavige zaak is van zodanig onderzoek niet gebleken.

Beslissing van de voorzitter van de Raad van Discipline in het ressort Amsterdam van 14 februari 2019, ECLI:NL:TADRAMS:2019:37

Anders dan klager stelt, is de voorzitter van oordeel dat verweerder niet tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gehandeld door tijdens het getuigenverhoor aan klager te vragen of hij wel eens is veroordeeld voor een onjuiste belastingaangifte. Verweerder heeft terecht aangevoerd dat de vraag relevant was voor de inkleuring van de persoon van de getuige en voor de zaak zelf.