Op 12 juni 2014 heeft Tweede kamerlid Gesthuizen een initiatiefnota ingediend, waarin zij voorstelt een volwaardige Nationale Fraude Autoriteit op te richten, naar Brits voorbeeld, die meer coördinatie en focus in de landelijke fraudeaanpak wil aanbrengen onder meer door het tegengaan van versnippering van kennis en informatie. Vorige week heeft de vast commissie voor Veiligheid en Justitie een aantal vragen en opmerkingen ter beantwoording voorgelegd aan Gesthuizen.

Zo wordt opgemerkt of het oprichten van een NFA bovengenoemde uit- gangspunten (coördinatie en focus) niet juist ondergraaft, nu hiermee weer een nieuw overheidsorgaan ontstaat met een eigen kijk op fraudeaanpak, eigen informatiestromen en eigen expertise.

Daarnaast is op dit moment een initiatiefwetsvoorstel in behandeling, waarin wordt geregeld dat acquisitiefraude zowel civielrechtelijk als strafrechtelijk beter aangepakt kan worden. De vraag is dan ook hoe deze voorstellen op elkaar aansluiten? Op welke manier versterken ze elkaar? Wat kan de NFA betekenen in de uitvoering van betreffend wetsvoorstel indien deze in werking zou treden?

In 2010 is reeds een landelijk coördinator aangesteld die wordt ondergebracht bij het functioneel parket van het Openbaar Ministerie. Uit een evaluatie is gebleken dat deze landelijk coördinator uiteindelijk niet de meerwaarde bij de fraudebestrijding heeft gehad die werd verwacht. Gelet op de inhoudelijke gelijkenis met hetgeen is voorgesteld in de initiatiefnota, roept dit op waarin de taken en bevoegdheden van de voorgestelde NFA verschillen van de taken en bevoegdheden van de reeds ingestelde landelijk coördinator? Bovendien heeft de landelijk coördinator zelf aangegeven dat het beter was een neutrale functionaris (rapporteur) aan te stellen met een vast onderzoeksbudget. Waarom wordt een dergelijke rapporteur onvoldoende geacht om fraude effectief mee te bestrijden en dient er een nieuwe autoriteit te worden opgericht?

De leden van de SP-fractie hebben in 2012 voorgesteld dat meer samenwerking moet worden gezocht met de Kamer van Koophandel en de banken. In hoeverre zal betreffende NFA dit in de praktijk brengen? Zal ook worden samengewerkt met het Europees Bureau voor fraudebestrijding?

Gesthuizen stelt voor een autoriteit op te richten naar het Britse voorbeeld van de National Fraud Authority. De Britse NFA is echter afgelopen maart opgeheven. Al haar taken en bevoegdheden zijn overgeheveld naar reeds bestaande overheidsonderdelen. Zouden ook in Nederland de fraudeaanpak coördinerende gremia niet kunnen worden ingebed in reeds bestaande instituties? Kan de nationale politie eventueel een verdere bijdrage leveren aan de borging van kennis en capaciteit op het terrein van fraudebestrijding binnen de opsporing?

Zie ook:

Wordt het tijd voor een Nationale Fraude Autoriteit?, Ellen Timmer – juridische artikelen en berichten

Home

Naar een Nationale Fraude Autoriteit?

BijzonderStrafrecht.nl