In hoger beroep 6 jaar cel geëist tegen ex-neuroloog

Het Openbaar Ministerie heeft op 20 mei in hoger beroep 6 jaar gevangenisstraf geëist tegen een voormalige Twentse neuroloog voor het mishandelen en aan hun lot overlaten van acht patiënten. De ex-neuroloog (69) is volgens de beide advocaten-generaal ,,een arts die op een grandioze manier systematisch de fout is ingegaan met de zorg voor zijn patiënten, met desastreuze gevolgen voor velen van hen.’’ De voormalig medicus stelde foute diagnoses, waaronder de ziekte van Alzheimer en Multiple Sclerose, waarvoor hij zware medicijnen voorschreef, met ernstige bijwerkingen. De betrokken patiënten hebben jaren in de waan geleefd dat zij aan een ernstige ziekte leden. Eén patiënt werd hierdoor tot zelfmoord gedreven.

De eerste aangifte tegen de verdachte dateert uit 2009. De man werkte toen al 6 jaar niet meer in het Twentse ziekenhuis waar hij zijn patiënten behandelde; hij moest daar vertrekken in verband met een verslaving aan slaapmiddelen. De ex-neuroloog wordt ook verdacht van valsheid in geschrift, diefstal en verduistering, maar deze vaststaande feiten spelen in het hoger beroep geen rol meer.

Na een eis van de officier van justitie van 6 jaar gevangenisstraf legde de rechtbank 3 jaar op. Verdachte én OM zijn tegen het vonnis van de rechtbank in hoger beroep gegaan. Het OM vindt de opgelegde straf te laag voor iemand, aldus de advocaten-generaal, ,,die stelselmatig gedurende jaren als arts zijn patiënten zodanig heeft mishandeld dat ze daardoor ernstig letsel opliepen en zelfs in één geval de dood verkoos boven het leven. (…) Voor al het aangedane leed en voor de buitengewone maatschappelijke ernst van de onderhavige feiten is 3 jaar te kort.’’

De rechtbank sprak de verdachte vrij van het in hulpeloze toestand brengen van zijn patiënten. Ook daartegen richt zich het hoger beroep van het OM. Het OM vindt dat de rechtbank dit begrip te strikt heeft uitgelegd. ,,De toets die de rechtbank had moeten aanleggen betreft de vraag of er voor de patiënten van verdachte gevaar voor het leven of de gezondheid is ontstaan’’, aldus de advocaten-generaal, ,,ongeacht of  de patiënten zichzelf de noodzakelijke zorg konden verschaffen en ook niet ontvingen van verdachte die daartoe op grond van zijn zorgplicht verplicht was.’’

Over de persoon van de verdachte zijn gedragskundige rapporten uitgebracht, waarin onder meer wordt vastgesteld dat de verdachte lijdt aan ziekelijke stoornissen. Op basis hiervan acht het OM de verdachte verminderd toerekeningsvatbaar.  De suggestie dat de man onder invloed van opgelopen hersenletsel de feiten zou hebben begaan en daarom niet volledig toerekeningsvatbaar zou zijn, wijst het OM als niet onderbouwd van de hand. Volgens de deskundigen is onduidelijk gebleven of het hersenletsel is ontstaan door een auto-ongeluk in 1990.

De verdachte is voor de behandeling van zijn strafzaak in hoger beroep niet in de rechtszaal  van het gerechtshof in Arnhem verschenen. Hij verkeert op vrije voeten. De advocaten-generaal hebben het wegblijven als ,,buitengewoon spijtig’’ bestempeld, ,,voor zo’n grote zaak, met zoveel verdenkingen.’’ Het OM was er tevoren niet van op de hoogte dat de verdachte niet zou verschijnen. Zijn huidige verblijfplaats is onbekend. De advocaten-generaal hebben een bevel gevangenneming gevorderd, omdat de ex-neuroloog niet voor het hof is verschenen en te verwachten valt dat hij zich aan de tenuitvoerlegging van zijn straf zal onttrekken door in het buitenland te verblijven.

Donderdag zet het hof de behandeling van de zaak voort, onder meer met het pleidooi van de raadsman van de verdachte. De uitspraak van het hof staat gepland op 18 juni.

Bron: OM

Chirurg schuldig aan veroorzaken zwaar lichamelijk letsel tijdens herniaoperatie

​De rechtbank Oost-Brabant heeft op 7 mei een 68-jarige man uit Veghel veroordeeld tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van vier maanden. De oud-orthopedisch chirurg is schuldig aan het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel van een vrouw.

De chirurg verrichtte op 2 december 2009 in een ziekenhuis in Oss een herniaoperatie bij een vrouw. Tijdens die operatie verwijderde de chirurg zenuwweefsel waardoor de vrouw blijvend ernstig gehandicapt raakte. Zo heeft zij ernstige pijnklachten en is haar onderlichaam deels gevoelloos.

Schuld

De rechtbank oordeelt dat de chirurg in ernstige mate is tekortgeschoten bij het uitvoeren van de herniaoperatie. De rechtbank neemt het de man vooral kwalijk dat hij onvoldoende zicht had in het operatiegebied en dat hij daarbij zonder aanwijsbare oorzaak zenuwweefstel vastpakte en lostrok. Zijn assistenten hadden voorgesteld een collega-chirurg erbij te halen of te stoppen met de operatie. Door zijn handelen heeft de chirurg schuld aan de gevolgen en is hij daarvoor strafrechtelijk aansprakelijk.

Kwaliteit van leven aangetast

De man heeft de zorgvuldigheid en zorg waarmee hij als chirurg dient te werken, grof verwaarloosd. Hierdoor zijn de kwaliteit van het leven van de vrouw en haar lichamelijke gezondheid op ernstige wijze aangetast. Ze heeft dagelijks fysiek en psychisch ernstige last van de gevolgen van de ingreep. Bij het bepalen van de straf weegt de rechtbank mee dat de chirurg geen opzet had om de vrouw dit leed toe te brengen. De rechtbank houdt er verder rekening mee dat voor een dergelijk misdrijf een maximale celstraf van zestien maanden kan worden opgelegd. In strafmatigende zin weegt de rechtbank de ouderdom van deze strafzaak mee en het gegeven dat er al eerder een medische tuchtrechtzaak tegen de chirurg is geweest. Het Regionaal Tuchtcollege voor de gezondheidszorg oordeelde in mei 2011 dat de man een jaar zijn beroep niet mocht uitoefenen. De officier van justitie eiste in de strafzaak een nieuwe schorsing, maar omdat de chirurg die straf al eerder kreeg, legt de rechtbank dat niet opnieuw op.

• Rechtbank Oost-Brabant 7 mei 2015, ECLI:NL:RBOBR:2015:2721

In hoger beroep 3 maanden voorwaardelijke celstraf geëist in zaak maagchirurg

De advocaat-generaal (OM) in Leeuwarden heeft vandaag in hoger beroep drie maanden voorwaardelijke celstraf geëist tegen een inmiddels 63-jarige voormalig maagchirurg voor mishandeling met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg. De oud-chirurg liet bij de operatie van een vrouw in 2009 een wondgaasje achter in de buik van deze patiënte. De vrouw heeft maandenlang pijn geleden door deze fout en ze moest diverse onderzoeken en behandelingen ondergaan. In april 2009 werd bekend dat bij een aantal maagverkleiningsoperaties in het Scheper Ziekenhuis in Emmen mogelijk sprake was van onzorgvuldig medisch handelen. Een speciaal ingestelde commissie en de Inspectie voor de Gezondheidszorg kwamen tot de conclusie dat de kwaliteit van de bariatrische chirurgie (ernstig) te wensen overliet. In 2010 leidden de bevindingen tot een opsporingsonderzoek. Ook deed een aantal mensen aangifte tegen de man. Uiteindelijk bleek in zestien zaken niet van schuld en ging het OM alleen in deze zaak van het achtergebleven wondgaasje over tot strafvervolging. In deze zaak concludeerde de inspectie dat de chirurg ontoelaatbaar onzorgvuldig had gehandeld.

De advocaat-generaal is van mening dat verdachte ook in strafrechtelijke zin blaam treft. “Gelet op de impact die het handelen heeft gehad op de vrouw en gelet op het feit dat zij als gevolg van het letsel langere tijd uit de roulatie is geweest en gelet op de aard en de noodzaak van de medische ingrepen, maakt dat sprake is van zwaar lichamelijk letsel. Er is hier dan ook sprake van mishandeling met zwaar lichamelijk letsel tot gevolg.”

De advocaat-generaal vindt dat de geëiste straf recht doet aan de ernst van het feit en ook rekening houdt met de persoonlijke omstandigheden. “De operatie die verdachte verrichtte bij de vrouw was een noodzakelijke want op dat moment was er bij de vrouw sprake van een levensbedreigende situatie. Dit heeft verdachte dus in beginsel prima aangepakt. Echter zijn handelen ten tijde en na de operatie waren zodanig dat er opnieuw een zware situatie voor de vrouw ontstond als gevolg van het achterlaten van het gaasje. Voor dit handelen is verdachte strafbaar en is een strafrechtelijke reactie op zijn plaats." Van belang bij de strafmaat is ook een eerdere zaak tegen verdachte in Duitsland waarbij verdachte veroordeeld is voor ook het achterlaten van een gaasje bij een patiënt. Verdachte was dus een gewaarschuwd man. Het in de aanvang grote opsporingsonderzoek heeft, ook gelet op de publiciteit, grote gevolgen gehad voor het privé- en professionele leven van verdachte. Ook dit heeft het OM meegewogen in de strafeis.

De rechtbank sprak de voormalig chirurg vrij omdat de oud-chirurg niet opzettelijk een gaasje zou hebben achtergelaten en naar het oordeel van de rechtbank geen sprake was van zwaar lichamelijk letsel. Het OM tekende daartegen hoger beroep aan.

Bron: OM 

'Forensisch-medische expertise in de strafrechtelijke bewijsvoering'

In dit artikel worden de werkzaamheden van een eerstelijns forensisch arts en de opleiding tot forensisch arts beschreven. Hieruit blijkt dat niet zonder meer mag worden aangenomen dat een forensisch arts in staat is om de rol van deskundige te vervullen. De gerechtelijke instanties dienen de opleiding en ervaring keer op keer te toetsen. De aanduiding ‘forensisch arts’ klinkt vertrouwenwekkend,  maar veelal gaat het om een basisarts en niet om medisch specialist. In complexe of uitzonderlijke medische vraagstukken, die tijdens een strafzaak aan de orde komen, kan beter een medisch specialist op het betreffende vakgebied worden benoemd, dan een forensisch arts, al of niet ingeschreven in het register van gerechtelijk deskundigen. Deskundigheid zonder praktijkervaring in het betreffende specialisme is eigenlijk onmogelijk.

Lees verder:

• Forensisch-medische expertise in de strafrechtelijke bewijsvoering door Dr. mr. C. Das en Dr. U.J.L. Reijnders in  Expertise en Recht Nr. 1, februari 2015

'Strafrecht en de kwaliteit van zorg | Een benadering vanuit de gezondheidsrechtelijke praktijk'

Het strafrecht speelt naar het lijkt steeds vaker een prominente rol in de zorg, mede door een aantal geruchtmakende zaken (bijvoorbeeld de zaak tegenneuroloog Jansen Steur en de zaak tegen de Hoornse gynaecoloog). Dit roept vragen op over de betekenis van het strafrecht in de zorg en de effecten van het gebruik van het strafrecht in de zorg op de kwaliteit van de zorg. Deze bijdrage geeft eerst een samenvatting van de toepasselijke wet- en regelgeving en een inventarisatie van de recente jurisprudentie en literatuur, met bijzondere aandacht voor de samenloop van straf- en tuchtrecht in de zorg. Aan de hand hiervan worden een aantal knelpunten met betrekking tot de kwaliteit en de normering van die kwaliteit van zorg geïnventariseerd.

Lees verder:

• Strafrecht en de kwaliteit van zorg | Een benadering vanuit de gezondheidsrechtelijke praktijk door W.K. Kastelein in Tijdschrift voor Gezondheidsrecht 2015 afl. 2