'Fraude aan de kant van het gevonden slachtoffer. Een status aparte?'
/In het verzekeringsrecht geldt dat (vermoeden van) fraude leidt tot sanctionering. In dit artikel wordt onderzocht of bij vastgestelde fraude het gehele recht op uitkering vervalt als de frauderende partij (het gevonden slachtoffer) niet een eigen verzekerde is, maar een derde die of bij de verzekerde of rechtstreeks bij de verzekeraar een claim indient. Besproken wordt achtereenvolgens het verval van het recht op uitkering op grond van de polisbepaling in de verzekeringsovereenkomst en op basis van de wet (art. 7:941 lid 5 BW). Geconcludeerd wordt dat de zware sanctie ex art. 7:941 lid 5 BW niet heeft te gelden als er sprake is van een toevallige ontmoeting van het gevonden slachtoffer en de dader. De grondslag voor deze zware sanctie moet namelijk worden gezocht in het vertrouwen dat aan de basis van de verzekeringsovereenkomst ligt. Lees verder:
- Fraude aan de kant van het gevonden slachtoffer. Een status aparte? door N. van Tiggele-van der Velde in Trema 38e jrg., nr. 8, oktober 2015
Dit artikel kunt u enkel raadplegen indien u bent geabonneerd op Trema.
