Fraude met kinderopvangtoeslag: celstraf voor eigenaar De Parel

De 35-jarige eigenaar van kinderopvang De Parel in Capelle aan den IJssel, Gouda en Zoetermeer is veroordeeld tot 24 maanden gevangenisstraf waarvan zes voorwaardelijk. De rechtbank acht bewezen dat de man zich als feitelijk leidinggevende van de kinderopvang heeft schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte, witwassen en oplichting. Zijn echtgenote en mede-eigenaar van de Parel spreekt de rechtbank vrij. Niet is gebleken dat zij op de hoogte was van de onregelmatigheden in de administratie van de kinderopvang door haar echtgenoot.

‘Gratis’ kindervang

Vanaf de oprichting van De Parel in 2007 tot 2014 hoefden de ouders geen eigen bijdrage te betalen voor de buitenschoolse opvang van hun kind(eren). Wel moesten de ouders met hulp van De Parel kinderopvangtoeslag (KOT) aanvragen bij de Belastingdienst. De KOT werd vervolgens rechtstreeks gestort op de bankrekening van De Parel. Dat feit is naar het oordeel van de rechtbank op zich niet strafbaar. Maar omdat verdachte de ouders ertoe overhaalde meer uren kinderopvang aan te vragen dan zij feitelijk nodig hadden (‘de opvang was toch gratis’) heeft hij zich schuldig gemaakt aan oplichting.  Van de Belastingdienst heeft hij al die jaren een hoger bedrag aan KOT ontvangen dan waar de ouders feitelijk recht op zouden hebben als zij alleen de uren hadden opgegeven die ze werkelijk nodig hadden. De rechtbank schat dat bedrag op twee miljoen euro. Ook de ouders heeft hij daarmee opgelicht, die hebben inmiddels terugvorderingen van tientallen duizenden euro’s van de Belastingdienst ontvangen.

Concurrentievervalsing

De rechtbank rekent het verdachte bovendien aan dat hij zich schuldig heeft gemaakt aan concurrentievervalsing in de kinderopvang. ‘De Parel’ bood immers naar het scheen gratis kinderopvang aan, terwijl vraagouders elders een eigen bijdrage moesten betalen en berekende dus een prijs (door achteraf gezien oplichting van de ouders en de Belastingdienst) waar gewone instellingen van kinderopvang niet mee konden concurreren.

Lees hier de volledige uitspraken:

• Rechtbank Amsterdam 21 april 2016, ECLI:NL:RBAMS:2016:2330
• Rechtbank Amsterdam 21 april 2016, ECLI:NL:RBAMS:2016:2340