Handhaving bij 3D printers

Aan het begin van deze week verscheen in verschillende media het bericht dat het eerste vuurwapen ter wereld, dat volledig is gemaakt met technologie van een 3D-printer, afgelopen weekeinde succesvol is afgevuurd in de Amerikaanse staat Texas.

Met de komst van 3D-printers kan de manier waarop kwaadwillenden aan wapens komen radicaal veranderen. 'Het idee dat straks iedereen met een 3D-printer thuis een handwapen kan printen, is een potentiële nachtmerrie, omdat het makkelijk en onzichtbaar thuis kan worden gemaakt', zegt advocatenbureau SOLV. Hierdoor valt moeilijker te monitoren welke personen wapens hebben. De Amerikaanse anti-wapenlobby vreest ook dat het een ander soort publiek zal bereiken, jongeren die handig zijn met technologie en die nu makkelijk 'voor de grap' levensgevaarlijke 'gadgets' kunnen produceren.

Bovendien is het plastic moeilijk te detecteren op vliegvelden. De scanapparaten op luchthavens herkennen vormen, maar het 3D-wapen van Defense Distributed kan gemakkelijk uit elkaar worden gehaald en de onderdelen zijn afzonderlijk niet te herkennen als delen van een wapen. Zo kunnen ze bijvoorbeeld worden verstopt in de handbagage. Alleen de slagpen en de kogel vormen een probleem voor terroristen om aan boord te smokkelen.

In het Amerikaanse Congres gaan er nu stemmen op om het 3D-wapen te verbieden. Maar misschien hoeft dit niet eens, in een wet uit 1988 worden wapens verboden die de metaaldetectors op luchthavens kunnen omzeilen. Een plastic wapen uit de printer zou daar dus mogelijk onder vallen.

In Nederland is het voorhanden hebben en maken van (hulpstukken voor) vuurwapens van welke aard dan ook al verboden. Gerard Schouw van D66 zegt hierover: 'Het wettelijk kader is er al, dus wie het in zijn hoofd haalt om een wapen met een 3D-printer te vervaardigen, zal de politie achter zich aankrijgen.'

Wouter Dammers, specialist in softwarerecht en privacyrecht, geeft in een interview bij BNR echter aan dat het printen van wapens in de praktijk lastig tegen te gaan zal zijn. Wetgeving zal het niet verhinderen, maar slechts beperken, zoals dat ook het geval is met "gewone" wapens.

Wellicht dat digital rights management de oplossing biedt, wat je een aantal jaar geleden ook zag bij audio en video. Je kon een Cd’tje wel in je PC stoppen, maar niet kopiëren door bepaalde beveiliging.

Dammers ziet hier geen heil in: dit werkt misschien wel voor de gemiddelde consument die niet zo goed is met computers, maar er hoeft maar een iemand te zijn die de beveiliging kan omzeilen, die zet het vrij beschikbaar op internet en dan kan ook de gemiddelde consument erbij. Hetzelfde zal volgens hem gelden voor digital rights management bij 3D printen.

Er is wel een belangrijke rol weggelegd voor de service providers, de dienstverleners. Die zullen niet alleen moeten beoordelen of ze niet bezig zijn met het uitprinten van bijvoorbeeld merkenrechtelijk beschermde producten, maar ze zullen nu ook alert moeten zijn als het gaat om het printen van wapens.

Het interview met Wouter Dammers kan hier worden nageluisterd.