Verdachten van zwaardere strafbare feiten hebben recht op een consult vóór het politieverhoor en op bijstand tijdens het verhoor. Er gaan stemmen op hiervoor paralegals in te zetten. Is dat verenigbaar met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en het EU-recht? Deze uitgave onderzoekt het.

De consultatie- en verhoorbijstand voor aangehouden verdachten van zwaardere strafbare feiten wordt verleend door advocaten. Verschillende commissies, waaronder de Commissie Wolfsen, hebben nu voorstellen gedaan voor de inzet van paralegals bij deze vormen van bijstand. Deze voorstellen worden op dit moment deels in wetgeving omgezet, bijvoorbeeld via het voorstel voor de Wet duurzaam stelsel rechtsbijstand. Maar is verhoor- en consultatiebijstand die wordt verleend door anderen dan advocaten wel verenigbaar met het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) en het recht van de Europese Unie? Verhoorbijstand 2.0 zoekt het antwoord. Dit is de eerste publicatie waarin de juridische (on)mogelijkheden voor de inzet van paralegals in het strafrecht wordt besproken en is vooral interessant voor wetenschappers, advocaten, wetgevingsjuristen en beleidsmakers die kennis moeten hebben van dit onderwerp.