Resultaten themaproject Naleving Sanctiewet

Uit DNB-onderzoek blijkt dat verzekeraars nog altijd onvoldoende doen om overtredingen van de Sanctiewet te voorkomen. Op basis van het onderzoek concludeert DNB  dat het naleven van de Sanctiewet (SW) door verzekeraars is verbeterd. Ook is er sprake van ‘good practices’: dit betreft instellingen die in de naleving van de Sanctiewet geen tekortkomingen kennen, en waarvan DNB meent dat de door de instelling genomen maatregelen passend en goed zijn.

Systematische integriteitsrisicoanalyses onvoldoende

Desalniettemin stelt DNB vast dat de naleving van de Sanctiewet bij de onderzochte verzekeraars in het algemeen onvoldoende is, een enkele uitzondering daargelaten. Ten eerste is de systematische integriteitsrisicoanalyse (SIRA) van onvoldoende niveau. Instellingen beschikken veelal niet over een (zichtbare) risicoanalyse waarin het type klanten en de activiteiten worden gekoppeld aan beheersmaatregelen, ook met het oog op de Sanctiewet.

Eigen verantwoordelijkheid

Voorts neemt DNB waar dat de sanctieregelgeving nauwelijks tot niet aan de orde komt in opleidingen. Dit verklaart mogelijk mede dat verzekeraars zich over het algemeen weinig bewust lijken te zijn van het belang en de impact van de sanctieregelgeving, terwijl bijvoorbeeld de FATF met een voorbeeld uit de praktijk wijst op misbruik van schadeverzekeraars door terroristen. Verzekeraars vertrouwen met name op het werk van de leveranciers van sanctielijsten en op periodieke screenings van relatiebestanden. Een screening bij nieuwe relaties komt niet altijd voor.

Belangrijkste knelpunten

Verder zijn de belangrijkste knelpunten:

• Veel schadeverzekeraars hebben de Ultimate Beneficial Owners (UBO) niet vastgelegd. Dit betekent dat van deze relaties niet vastgesteld kan worden of deze op een sanctielijst voorkomen. Dit is in strijd met de Sanctiewet.
• Er vinden niet of nauwelijks screenings plaats bij updates van de sanctielijsten.
• Verzekeraars updaten lijsten alleen periodiek, en niet bij daadwerkelijke wijziging van de lijsten. Dat betekent dat er gedurende een bepaalde periode cliënten geaccepteerd kunnen worden terwijl ze op sanctielijsten staan.
• Verzekeraars nemen snel aan dat een andere partij in de keten de nodige maatregelen zal hebben genomen, zonder dit te hebben vastgesteld en zonder te controleren of de ketenpartij dit adequaat doet.
• Kennis van de sanctieregelgeving is onvoldoende in een deel van de sector.

Guidance

DNB is voornemens om naar aanleiding van dit themaonderzoek nadere guidance te verstrekken over de naleving van de Sanctiewet. Dit doet niet af aan de verplichting van verzekeraars om na te gaan en ervoor te zorgen dat ze voldoen aan de geldende wet- en regelgeving.

Bron: DNB