Vrijspraak politieambtenaar voor schending ambtsgeheim. Verwerping verweer niet-ontvankelijkheid OM in verband met klachtvereiste.

Rechtbank Utrecht 18 oktober 2012, LJN BY3799 (gepubliceerd op 21 november 2012) Verdenking

De verdenking komt er op neer dat verdachte in de periode van 1 juni 2007 tot en met 28 januari 2009 in vereniging telkens haar geheimhoudingsplicht als politieambtenaar heeft geschonden door personen te raadplegen in de computersystemen van de politie en de aangetroffen gegevens over deze personen aan betrokkene 1 en/of anderen te verstrekken.

Ontvankelijkheid van de OvJ

De verdediging heeft ter terechtzitting betoogd dat de officier van justitie niet ontvankelijk is in de vervolging omdat geen van de in de tenlastelegging genoemde personen een klacht heeft ingediend, terwijl art. 272 Sr een absoluut klachtdelict is.

Rb: Hoewel de informatie die verdachte aan betrokkene 1 en/of anderen zou hebben verstrekt gegevens over individuele personen betreft, heeft deze informatie vooral betrekking op de publieke taak van de politie waar verdachte als ambtenaar werkzaam was. De politie beschikt over vertrouwelijke informatie over personen om haar publieke taak te kunnen uitvoeren. Verdachte diende als politieambtenaar uit hoofde van haar ambt en wettelijk voorschrift vertrouwelijk en integer met deze informatie om te gaan. Nu het met name een publieke zaak betreft is er geen klacht vereist als bedoeld in art. 272, lid 2, Sr, zodat de rechtbank het verweer verwerpt.

Bovendien wordt in art. 7 (oud) van de Wet politiegegevens, welke wet op 1 januari 2008 in werking is getreden, bepaald dat art. 272, lid 2, Sr niet van toepassing is op de geheimhoudingsplicht van politieambtenaren.

Van de zijde van verdachte en diens verdediging is forse kritiek geuit over de wijze waarop verdachte is gedagvaard en opgeroepen voor de behandelingen ter terechtzitting. Zo zou de dagvaarding per fax, en derhalve voor een ieder zichtbaar, zijn verzonden aan het politiebureau waar verdachte nota bene niet meer werkzaam was. Ook de nadere oproepingen om te verschijnen ter terechtzitting zouden in een open enveloppe op deze adressen (mede) zijn bezorgd dan wel uitgereikt.

De officier van justitie heeft ter terechtzitting haar excuses voor deze wijze van dagvaarden en oproepen aangeboden maar heeft gesteld dat hier geen rechtsgevolgen aan dienen te worden verbonden.

Voor zover de raadsman heeft bedoeld hiermee de niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie te bepleiten, merkt de rechtbank het navolgende op.

De rechtbank acht de geschetste gang van zaken in strijd met een goede procesorde. Art. 587 Sv bepaalt dat uitreiking van het gerechtelijk schrijven geschiedt door de post. Slechts in spoedeisende gevallen kan van deze hoofdregel worden afgeweken. Van een dergelijk geval is de rechtbank niet gebleken.

Weliswaar vindt de behandeling van de strafzaak waar verdachte voor is gedagvaard plaats in het openbaar waardoor in beginsel ieder kennis kan nemen van het verwijt dat verdachte wordt gemaakt, zulks neemt niet weg dat de dagvaarding en/of oproeping om ter terechtzitting te verschijnen louter ter kennis van verdachte dient te worden gebracht zonder dat anderen daarvan kennis (kunnen) nemen. Het is immers niet bij voorbaat uitgesloten dat een behandeling ter openbare terechtzitting niet plaatsvindt, bijvoorbeeld wanneer een bezwaarschrift tegen de dagvaarding zou worden gehonoreerd of de officier van justitie reden ziet de dagvaarding alsnog in te trekken.

Het vorenstaande kan evenwel niet leiden tot de niet-ontvankelijkheid van het openbaar ministerie.

De beoordeling van het bewijs

De officier van justitie heeft gesteld dat het ten laste gelegde feit wettig en overtuigend bewezen kan worden.

De verdediging heeft betoogd dat verdachte zich niet schuldig heeft gemaakt aan het ten laste gelegde.

Oordeel Rechtbank

Verdachte heeft ter terechtzitting verklaard dat haar dagelijks werk als teamassistente bij de politie Noord-Oost Gelderland bestond uit het bevragen van personen in de computersystemen van de politie. Uit de inloggegevens van verdachte blijkt dat zij vijf namen heeft geraadpleegd in deze computersystemen. Nu echter niet is vast te stellen dat verdachte gegevens specifiek over deze vijf personen aan betrokkene 1 en/of anderen heeft verstrekt, spreekt de rechtbank haar van het ten laste gelegde vrij.

Lees hier de volledige uitspraak.