In de komende jaren zullen nieuwe tools, gebaseerd op grote taalmodellen (LLMs) en andere op kunstmatige intelligentie gebaseerde software, een steeds grotere rol spelen in moderne administraties, waaronder op het gebied van fraudebestrijding. Men zou zelfs kunnen stellen dat het voorkomen, opsporen en onderzoeken van fraude en gerelateerde illegale activiteiten – die tegenwoordig gepaard gaan met het verwerken en analyseren van een steeds groter wordende hoeveelheid gegevens van verschillende typen – bij uitstek geschikt zijn voor de sterke punten van dergelijke tools.

Onlangs is er in Eucrim een artikel verschenen over dit onderwerp. De auteurs van dit artikel delen enkele reflecties over twee specifieke uitdagingen waarmee autoriteiten, die het potentieel van kunstmatige intelligentie willen benutten voor fraudebestrijding, moeten omgaan. Ten eerste: hoe kunnen zij de kracht van kunstmatige-intelligentietools benutten door geschikte use-cases te identificeren binnen het specifieke domein van fraudebestrijding? Ten tweede: hoe kunnen zij navigeren binnen het opkomende regelgevende kader, in het bijzonder gezien het feit dat de Artificial Intelligence Act van de Europese Unie op 1 augustus 2024 in werking is getreden?

Lees verder: