Artikel: De betekenis van ‘soft law’ in de financiële toezichtwetgeving

Op nationaal en Europees niveau is een veelheid van beleidsuitingen van toezichthouders waar financiële ondernemingen en andere geadresseerden van de financiële toezichtwetgeving rekening mee moeten houden. Deze ‘soft law’ is afkomstig van De Nederlandsche Bank, de Autoriteit Financiële Markten, de Europese Centrale Bank en de Europese toezichthouders. De ruimte die de wetgever laat door het stellen van open normen wordt zo ingevuld door de toezichthouders. Nationale soft law bestaat in de vorm van onder meer beleidsregels, leidraden, brochures en good practices, waarbij de juridische status van deze soft law niet altijd duidelijk is. Deze soft law heeft geen formele bindende kracht. In de praktijk wordt wel het nodige gewicht toegekend aan dergelijke beleidsuitingen, aangezien zij de interpretatie van de wettelijke normen van de toezichthouders weergeven. Op Europees niveau zijn met name richtsnoeren en aanbevelingen van de Europese toezichthouders van belang. In deze bijdrage worden enkele suggesties gedaan om onder andere de juridische status van soft law te verduidelijken en de benadering door de toezichthouders te uniformeren.

Lees verder:

• De betekenis van ‘soft law’ in de financiële toezichtwetgeving door V.P.G. de Seriere, B.C.G. Jennen in Ondernemingsrecht