Artikel: De fiscus als flappentap, of waarom het tegengaan van fraude moet gaan over wet- en regelgeving

Na de blamage met frauderende Bulgaren kwam de roep vanuit de politiek om snel meer te doen aan fraudebestrijding. Meer instrumentarium zou nodig zijn. En dat kwam er. Voortvarend werd gestart met de uitvoering van antifraudemaatregelen. Een nieuwe manier van werken zou de oplossing zijn. Een fraudejacht werd gestart. Zonder aanzien des persoons werden burgers die als ‘fraudeur’ in beeld kwamen, gekraakt door het systeem. Na een rapport van de Nationale Ombudsman ontvouwde de toeslagencrisis zich in slow motion. Het politieke tij keerde. Het evangelie van fraudebestrijding wordt niet meer verkondigd. De ‘menselijke maat’ is het nieuwe mantra geworden. Alsnog wordt onderkend dat fraudebestendige wet- en regelgeving nodig is. Het toeval wil dat fraude niet meer mogelijk is, als een toeslag alleen wordt verstrekt aan degene die daar recht op heeft, en dan precies goed. Dit betoog gaat over de ‘menselijke maat’, over hoe die uit het oog werd verloren, en over hoe te komen tot wet- en regelgeving die het hanteren van de ‘menselijke maat’ mogelijk maakt.

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^