Een crisis in een bedrijf kan op vele manieren ontstaan. In geval van bijvoorbeeld een geneesmiddelenbedrijf kan een crisis veroorzaakt worden door een ernstige vertraging tijdens het productieproces van levensreddende behandelingen voor patiënten. De oorzaak ligt dan veelal in het bedrijf zelf. Maar een crisis kan ook veroorzaakt worden door een derde partij waar het betreffende bedrijf mee samenwerkt.

Stel: een derde partij is ingehuurd om een bepaald geneesmiddel thuis aan patiënten toe te dienen. Als nu door deze derde partij onbedoeld persoonsgegevens van patiënten op straat komen te liggen, kan dat ook leiden tot een reputatie-crisis bij de producent van het betreffende geneesmiddel die deze partij heeft ingehuurd. Zowel medewerkers en management zijn zich niet altijd bewust van deze risico’s. Door het risicobewustzijn te vergroten over het inhuren van derde partijen, komen deze risico’s in beeld en kunnen ze waar mogelijk worden gemitigeerd. In veel bedrijven zijn hier richtlijnen en procedures voor vastgelegd die gevolgd moeten worden, voordat een derde partij gecontracteerd kan worden. Op deze manier kunnen risico’s die je loopt bij een samenwerking met een derde partij, verkleind worden. Het inhuren van derde partijen tijdens de COVID-19-situatie is in een ander daglicht komen te staan: in de plotseling ontstane situatie wilden bedrijven vaak snel met nieuwe derde partijen aan de slag. Het werd binnen het bedrijf waar ik werkzaam ben, duidelijk dat er onvoldoende bewustzijn en kennis is met betrekking tot de risico’s die hiermee gepaard gaan en het proces wat daarvoor doorlopen moet worden om deze risico’s zoveel mogelijk te mitigeren. Dat is waarschijnlijk ook het geval in andere bedrijven. Maar het begint allereerst met het bewustzijn dat er risico’s zijn! Er zijn diverse instrumenten die gebruikt worden om dat risicobewustzijn in een werkomgeving te vergroten, zoals trainingen of het delen van ‘lessons learned’.

Naast deze bestaande middelen richt de auteur zich hier op een nieuw, veelbelovend instrument: ‘serious games’. Gamificatie lijkt een nieuwe mogelijkheid die kan bijdragen aan het risicobewustzijn: door gaming minder kans op een crisis? In dit artikel legt de auteur uit onder welke voorwaarden gamificatie kan worden ingezet als instrument en waar een game dan aan moet voldoen om succesvol te kunnen zijn. Daarmee kan het andere bedrijven helpen bij de overweging om ‘serious gaming’ in te zetten met als doel het risicobewustzijn voor bepaalde geïdentificeerde risico’s te vergroten. Indien namelijk gamification voor het beïnvloeden van het bewustzijn over een bepaald risico een geschikt instrument lijkt, kan vervolgens aan de hand van een aantal beschreven voorwaarden een ‘serious game’ ontwikkeld worden en de kans op het behalen van de leerdoelen vergroten. Tot slot zal kort een game worden beschreven welke is ontwikkeld binnen het bedrijf waar de auteur werkzaam is, samen met een gespecialiseerde game-developer en op basis van de in dit artikel beschreven voorwaarden.

Deze game heeft als doel het risicobewustzijn en de kennis over de daarbij behorende processtappen bij het inhuren van derde partijen op een effectievere manier te vergroten. Door medewerkers daarnaast tijdens de game met een crisis te confronteren, worden ze meer bewust van de risico’s en daarmee van de noodzaak van de complianceregels om deze risico’s in kaart te brengen en te mitigeren. Risicobewuste medewerkers kunnen zo het risico op een crisis verkleinen. Maar voor de overstap naar gaming, gamificatie en ‘serious games’, geeft de auteur eerst meer uitleg over risicobewustzijn: hoe definiëren we het en hoe kunnen we het beïnvloeden?

Lees verder: