Het rapport "Occupational Fraud 2024: A Report to the Nations" biedt een gedetailleerd overzicht van frauduleuze activiteiten binnen organisaties wereldwijd. In deze samenvatting worden de belangrijkste bevindingen besproken en worden de methoden en impact van beroepsfraude beschreven. Het rapport benadrukt de financiële schade die fraude veroorzaakt, evenals de demografische en gedragsmatige kenmerken van de fraudeurs en hun slachtoffers.

Hier is een samenvatting van de kernpunten:

1. Algemene bevindingen:

Het rapport is gebaseerd op 1.921 gevallen van beroepsfraude uit 138 landen, wat resulteerde in een verlies van meer dan $3,1 miljard. Gemiddeld verliezen organisaties 5% van hun jaarlijkse inkomsten door fraude. Het gemiddelde verlies per zaak was $1,7 miljoen, met een mediaan verlies van $145.000.

De drie belangrijkste categorieën van fraude zijn:

Vermogensverduistering (89% van de gevallen) met een mediaan verlies van $120.000.
Corruptie (48% van de gevallen) met een mediaan verlies van $200.000.
Fraude met financiële overzichten (5% van de gevallen), maar deze had de grootste mediaan verlies van $766.000.

Fraude blijft gemiddeld 12 maanden onopgemerkt, en bijna de helft van de gevallen (48%) omvat corruptie.

2. Detectie van fraude:

Fraude wordt het vaakst ontdekt door meldingen (43% van de gevallen). Medewerkers zijn verantwoordelijk voor meer dan de helft van deze tips, terwijl klanten en leveranciers ongeveer een derde van de meldingen doen. Het gebruik van digitale middelen, zoals e-mail en webformulieren, is populairder dan traditionele telefoonlijnen voor het melden van fraude.

Actieve fraudebestrijdingsmethoden, zoals interne audits en monitoring, leiden vaak tot snellere detectie en lagere verliezen. In tegenstelling tot passieve methoden, zoals toevallige ontdekking of bekentenissen, duren actief ontdekte fraudes minder lang en leiden ze tot kleinere verliezen.

3. Impact van COVID-19:

De pandemie had een aanzienlijke invloed op fraude. In 53% van de gevallen speelde een pandemiegerelateerde factor een rol bij de fraude, zoals personeelswijzigingen of het werken op afstand. De pandemie leidde tot een stijging van het mediaan verlies met 24%, en alle drie de belangrijkste fraudecategorieën vertoonden een toename in verliezen. Bedrijven werden geconfronteerd met hogere verliezen door de verstoring van hun normale controles en processen.

4. Frauduleuze technieken en preventie:

Fraudeurs gebruiken vaak verschillende technieken om hun daden te verbergen, waaronder het vervalsen van fysieke en digitale documenten. In 89% van de gevallen werden methoden gebruikt om de fraude te verhullen, waarbij het creëren van vervalste fysieke documenten het meest voorkwam (41%).

Fraude met cryptovaluta speelt een steeds grotere rol. Hoewel slechts 4% van de gevallen cryptovaluta betrof, gebruikte bijna de helft van de fraudeurs cryptovaluta om verduisterde middelen om te zetten.

5. Kenmerken van fraudeurs:

Fraudeurs zijn meestal mannen (72%) en werken al geruime tijd voor de organisatie. Fraudeurs die langer dan 10 jaar in dienst zijn, veroorzaken vaak grotere verliezen, terwijl fraude gepleegd door leidinggevenden meer dan zeven keer zo veel schade veroorzaakt als fraude door reguliere werknemers.

De meeste fraudeurs vertonen vooraf opvallende gedragskenmerken, zoals ongebruikelijke financiële problemen, overmatige geheimhouding, of een afkeer van controle.

6. Slachtofferorganisaties:

Fraude treft bedrijven van elke omvang, maar het verlies is het grootst in organisaties met meer dan 10.000 werknemers, met een mediaan verlies van $200.000. Kleine bedrijven hebben echter ook een aanzienlijk risico; hoewel hun verliezen lager zijn, hebben ze vaak minder middelen om zich te herstellen.

Bepaalde industrieën, zoals mijnbouw en groothandel, hebben de grootste mediane verliezen, respectievelijk $550.000 en $361.000. Non-profitorganisaties hadden de laagste mediane verliezen van $76.000, maar zijn nog steeds kwetsbaar voor fraude.

7. Anti-fraude controles:

Hoewel veel organisaties al anti-fraude controles hebben, zijn er duidelijke verschillen in de effectiviteit van deze maatregelen. Bedrijven die verrassingsaudits, datamonitoring en hotlines hebben, verminderen hun fraudeverliezen aanzienlijk en ontdekken fraude sneller.

Fraudepreventietraining voor medewerkers en management blijkt ook een effectieve maatregel, net als het implementeren van formele fraude risicoanalyses.

8. Conclusie:

Beroepsfraude blijft een wereldwijd probleem dat organisaties van elke grootte en in elke sector treft. De belangrijkste les van het rapport is dat proactieve maatregelen, zoals goed opgezette interne controles en meldmechanismen, essentieel zijn om de impact van fraude te beperken. Het voortdurend trainen van medewerkers en het aanpassen van fraudebestrijdingsstrategieën aan de veranderende omstandigheden, zoals de impact van de pandemie, is cruciaal voor effectieve fraudepreventie.

Door de implementatie van robuuste anti-fraude maatregelen kunnen organisaties zowel de frequentie als de ernst van fraudegevallen verminderen.