Rechtbank Rotterdam 20 april 2017, ECLI:NL:RBROT:2017:3219

De verdachte heeft zich samen met anderen schuldig gemaakt aan twee woninginbraken en vier pogingen daartoe. Daarnaast heeft de verdachte zich schuldig gemaakt aan een diefstal van een scooter en aan opzetheling van twee scooters en andere goederen.

De rechtbank overweegt in het kader van de bewijswaardering ten aanzien van de legitimiteit van onderzoek aan smartphones het volgende.

De Hoge Raad heeft bij arrest van 4 april 2017 (ECLI:NL:HR:2017:588) hierover het volgende overwogen:

“2.5 Voor de waarheidsvinding mag onderzoek worden gedaan aan inbeslaggenomen voorwerpen teneinde gegevens voor het strafrechtelijk onderzoek ter beschikking te krijgen. In computers opgeslagen of beschikbare gegevens zijn daarvan niet uitgezonderd (vgl. HR 29 maart 1994, ECLI:NL:HR:1994: AD2076, NJ 1994/577). Dat geldt ook voor in andere inbeslaggenomen elektronische gegevensdragers en geautomatiseerde werken, waaronder smartphones, opgeslagen of beschikbare gegevens. De wettelijke basis voor dat onderzoek door opsporingsambtenaren is gelegen in het samenstel van de bepalingen waarop de bevoegdheid tot inbeslagneming is gebaseerd.

2.6 Voor het doen van onderzoek door een opsporingsambtenaar aan inbeslaggenomen elektronische gegevensdragers en geautomatiseerde werken teneinde de beschikking te krijgen over daarin opgeslagen of beschikbare gegevens vereist de wet geen voorafgaande rechterlijke toetsing of tussenkomst van de officier van justitie. Indien de met het onderzoek samenhangende inbreuk op de persoonlijke levenssfeer als beperkt kan worden beschouwd, biedt de algemene bevoegdheid van opsporingsambtenaren, neergelegd in art. 94, in verbinding met art. 95 en 96 Sv, daarvoor voldoende legitimatie. Dit zal het geval kunnen zijn indien het onderzoek slechts bestaat uit het raadplegen van een gering aantal bepaalde op de elektronische gegevensdrager of in het geautomatiseerde werk opgeslagen of beschikbare gegevens. Indien dat onderzoek zo verstrekkend is dat een min of meer compleet beeld is verkregen van bepaalde aspecten van het persoonlijk leven van de gebruiker van de gegevensdrager of het geautomatiseerde werk, kan dat onderzoek jegens hem onrechtmatig zijn. Daarvan zal in het bijzonder sprake kunnen zijn wanneer het gaat om onderzoek van alle in de elektronische gegevensdrager of het geautomatiseerde werk opgeslagen of beschikbare gegevens met gebruikmaking van technische hulpmiddelen.”

Standpunt officier van justitie

De officier van justitie stelt zich op het standpunt dat bovengenoemd arrest van de Hoge Raad in het onderhavige geval geen gevolg heeft voor de rechtmatigheid van het onderzoek aan verdachtes telefoon, nu de verdachte in zijn latere verhoor van 8 februari 2016 de ontgrendelcode van zijn telefoon vrijwillig heeft afgestaan en daarmee heeft ingestemd met het onderzoek in zijn smartphone.

Standpunt verdediging

De verdediging refereert zich voor wat betreft dit punt aan het oordeel van de rechtbank.

Beoordeling rechtbank

De rechtbank stelt vast dat de verdachte tijdens zijn verhoor van 8 februari 2016 (documentcode 1602081525.V-ROSAN99), nadat hem om de ontgrendelcode was gevraagd, teneinde onderzoek te doen in zijn telefoon, de ontgrendelcode niet heeft afgestaan omdat er privéfoto’s op zijn telefoon stonden.

De rechtbank stelt voorts vast dat de verdachte tijdens een later verhoor op 8 februari 2016 (documentcode 1602081915.V-ROSAN99) alsnog vrijwillig de ontgrendelcode van zijn telefoon heeft afgestaan. Hiermee heeft de verdachte, wetende dat het onderzoek aan zijn telefoon ook zijn privédomein zou kunnen raken, toestemming gegeven voor dat onderzoek.

Gelet hierop en gelet op het feit dat de verdediging geen verweer heeft gevoerd ten aanzien van dit punt, is de rechtbank van oordeel dat het onderzoek in de smartphone van verdachte rechtmatig is.

Dit betekent dat de gegevens die op de inbeslaggenomen telefoon van de verdachte waren opgeslagen voor het bewijs kunnen worden gebezigd.

Lees hier de volledige uitspraak.