De IGJ heeft in 2018 139 zaken onderzocht van strafbare feiten in de zorg. Meestal gaat het daarbij om strafbare feiten in het medisch handelen. Of handel in illegale producten en aanbieden van vervalste recepten. Dat blijkt uit de Terugblik 2018.

Medisch handelen

In 2018 heeft het Meldpunt IGJ 206 meldingen naar BOB gestuurd over seksueel misbruik in een zorgrelatie. In alle gevallen maakte BOB afspraken met het OM en de politie over toezicht tegelijk met strafrechtelijk onderzoek. In 2018 startten onder andere strafrechtelijke onderzoeken tegen een paar huisartsen. Twee zaken springen er hierbij uit. Die gaan over huisartsen die verdacht worden van zedenzaken tijdens hun werk. Een van die zaken is bij IGJ gemeld vanuit de beroepsgroep.

Medische producten

Het werk van BOB helpt mee de illegale handel in geneesmiddelen te bestrijden. Hoe groot het effect daarvan is op de markt, is erg moeilijk te meten. In een geval zijn er tekenen dat we een flinke slag hebben uitgedeeld. In juni 2018 waren er invallen in de zaak Icarus. Dat ging om dopingmiddelen. Toen zagen we op websites van handelaren duidelijk dat de productie van illegale dopingmiddelen van een ondergrondse producent was geraakt (zie ‘Effect op de markt’).

Bestuurlijke Boetes

In 2018 heeft de IGJ 56 bestuurlijke boetes gegeven. Farmaceutische bedrijven hebben bijvoorbeeld hoge boetes gekregen voor reclame voor geneesmiddelen. Ook is het aantal boetes op het gebied van de medische technologie gestegen.

Jaarverantwoording maatschappelijke zorg

Ongeveer 3.000 zorginstellingen hebben een toelating volgens de Wet toelating zorginstellingen (WTZi). Zij mogen verzekerde zorg leveren. Maar in ruil daarvoor moet de instelling een Jaarverantwoording maatschappelijke zorg inleveren. De inspectie is de toezichthouder daarop voor de WTZi. Wij controleren of de gegevens die instellingen leveren kloppen.

Fraude met zorggeld

In 2018 ziet ons team zorgfraude een groei van het aantal signalen over zorgfraude in de thuiszorg. Het gaat dan om wijkverpleegkundigen die te hoge indicaties stellen of zorgaanbieders die te veel zorg declareren. Maar ook om cliënten die te weinig zorg krijgen of zorg door niet gekwalificeerd personeel. In één geval zagen we dat de indicaties helemaal niet door een wijkverpleegkundige werden vastgesteld. We hebben toen aangifte gedaan van valsheid in geschrifte.