Themanummer Tijdschrift voor Criminologie: Groene criminologie
/In dit themanummer van het Tijdschrift voor Criminologie zijn zeven bijdragen opgenomen, waarin uiteenlopende groene vraagstukken vanuit een criminologische invalshoek worden benaderd. Zowel inhoudelijke (‘aard en omvang’), methodische als handhavingsaspecten komen daarbij aan de orde, veelal in combinatie.
T. Boekhout van Solinge doet in de bijdrage ‘Georganiseerd houtcriminaliteit in de Braziliaanse Amazone’ verslag van zijn onderzoek naar ontbossing in het Braziliaanse Amazonegebied en de fraude en het geweld die zich daarbij voordoen. Meer in het bijzonder gaat hij in op de samenwerking met inheemse stammen en handhavingsinstanties in een veldexperiment waarin GPS-camera’s aan inheemse gemeenschappen ter beschikking werden gesteld als preventief middel dat gebruikt wordt tegen illegale houtkap.
M. van Impe behandelt in de bijdrage ‘Wat ons gezegd wordt over kernenergie. Een analyse van de ideologische strategieën in het discours van de Belgische nucleaire lobby en regering’ een vanuit milieuperspectief al vele decennia controversieel onderwerp: kernenergie. Waar lange tijd de veiligheidsrisico’s en de problematiek van het nucleaire afval centraal stonden, is kernenergie de laatste jaren terug op de agenda als een energiebron die kan bijdragen aan het tegengaan van klimaatverandering. De auteur analyseert door middel van een discoursanalyse het Belgische debat tussen de nucleaire lobby en de regering.
Vervolgens gaan J. van der Ploeg, N. van Doormaal, M. Mäs & A.M. Lemieux in hun bijdrage ‘Wildlife crime als een complex systeem: hoe agent-gebaseerde modellen gebruikt kunnen worden om stroperij te bestuderen en bestrijden’ in op de toepassing van ‘Agent-Based Modelling’ om de complexe gedragsrelaties tussen stropers, rangers en dieren in een wildpark te analyseren. Om de mogelijkheden te illustreren beschrijven zij hun onderzoek naar de vraag of het effectiever is om in een wildpark structureel de handhavingsinspanningen op de parkgrenzen te richten, of vanuit verkenningspatrouilles te zoeken naar sporen van stropers en dieren.
De vierde bijdrage, ‘Alle dieren tellen mee! Over non-speciesisme in de criminologie’ is een discussiestuk van J. Janssen, waarin ze voor dieren ingaat op de onderzoeksvragen die binnen de ‘non-speciesistische criminologie’ spelen, maar ook op de beren die daarbij op de weg worden aangetroffen.
Illegale visserij is het thema van de bijdrage ‘Naar een blauwe criminologie? Over illegale visserij, visfraude en criminologie’ van W. Huisman, K. Camphuysen & C. Bijleveld. Zij geven inzicht in de aard, omvang, effecten en bestrijding van deze binnen de criminologie nog onderbelichte vorm van misdaad. Uiteen gezet wordt dat de illegale visserij op verschillende manieren georganiseerd kan zijn en daarnaast worden enkele richtingen aangegeven voor nader onderzoek naar dit fenomeen.
S. Mehlbaum richt zich in haar bijdrage ‘Hier zit een luchtje aan. Over het wegwerken van afvalstoffen door co-vergisting’ op milieucriminaliteit in de context van co-vergisting. Op zichzelf is dat een milieuvriendelijke wijze om energie op te wekken uit biologisch afval, waarbij het restproduct bovendien weer geschikt is als kunstmest. Echter, criminelen kunnen co-vergisters ook misbruiken om van gevaarlijk afval af te komen, waardoor schadelijke stoffen in de voedselketen terecht kunnen komen. Mehlbaum analyseert dit probleem door middel van een crime-scriptanalyse van vier opsporingsonderzoeken die in Nederland werden uitgevoerd.
Tot slot besteden D. van Uhm & T. Spapens in hun bijdrage ‘Drie perspectieven op de illegale vogelhandel in Nederland’ aandacht aan de illegale vogelhandel, een vorm van groene misdaad waar Nederland als een van de draaischijven wordt gezien. Zij benaderen het probleem vanuit een economisch, een netwerk- en een groen criminologisch perspectief, aan de hand van informatie uit grootschalige opsporingsonderzoeken in Nederland.
Lees verder:
