Verdachte veroordeeld tot een deels voorwaardelijke gevangenisstraf en een maximale taakstraf wegens uitkeringsfraude

Rechtbank Noord-Nederland 12 maart 2015, ECLI:NL:RBNNE:2015:1269 Verdachte heeft zich gedurende een periode van bijna vijf jaar schuldig gemaakt aan uitkeringsfraude door opzettelijk geen melding te maken van de inkomsten die haar echtgenoot, tevens medeverdachte ontving uit de handel in goederen via internet en het verzamelen van oud ijzer. Daarnaast heeft zij nagelaten om aan de gemeente Veendam door te geven dat het vermogen van haar echtgenoot was gewijzigd in verband met gratis ontvangen auto-onderdelen. Hierdoor is het voor de uitkeringsinstantie onmogelijk geweest, met inachtneming van alle van belang zijnde feiten en omstandigheden, het recht van verdachte op een uitkering, dan wel de juiste hoogte of duur hiervan te bepalen.

Eén en ander heeft geleid tot een benadelingsbedrag van € 84.210,47.

Verdachte is - in 2010 - eerder onherroepelijk veroordeeld tot een werkstraf van 220 uur wegens uitkeringsfraude. Verdachte is na het afsluiten van het vorige onderzoek bewust verder gegaan met het plegen van fraude. Ook het verrichten van een forse werkstraf heeft verdachte er niet van weerhouden om door te gaan met haar delictgedrag.

De rechtbank neemt ook in aanmerking dat de rol die verdachte heeft gespeeld bij de handel in internet en het verzamelen van oud ijzer groter is geweest dan uit de tenlastelegging naar voren komt.

Gelet op de duur van de gepleegde fraude, de hoogte van het benadelingsbedrag en het strafblad van verdachte, is de rechtbank van oordeel dat in beginsel een geheel onvoorwaardelijke gevangenisstraf op zijn plaats is.

De rechtbank houdt echter ook rekening met de overige persoonlijke omstandigheden van verdachte. Uit het reclasseringsrapport d.d. 18 februari 2015 en het onderzoek ter terechtzitting is gebleken dat verdachte sinds langere tijd financiële problemen heeft. Zij is ongeschoold en werkloos. De reclassering schat het recidiverisico als hoog in, omdat verdachte haar eigen normen hanteert als ze in de knel zit, ook als ze zich daarmee wetsoverschrijdingen op de hals haalt. De reclassering ziet geen meerwaarde in een reclasseringstoezicht.

Ter terechtzitting is gebleken dat verdachte thans een andere houding heeft ten aanzien van de financiële problemen. Zij regelt, nadat hulpverlening op dit gebied misliep, nu zelf de financiën en dit gaat goed. Bij het opleggen van een straf zoals is gevorderd door de officier van justitie, zullen de financiële problemen weer toenemen. De rechtbank houdt ook rekening met het feit dat verdachte twee thuiswonende kinderen heeft.

Alles afwegende komt de rechtbank tot oplegging van een gevangenisstraf van 6 maanden waarvan 4 maanden voorwaardelijk met een proeftijd van 3 jaar en een werkstraf van 240 uren.

Lees hier de volledige uitspraak.