Rechtbank Rotterdam 24 november 2016, ECLI:NL:RBROT:2016:10338

Bij onderzoek naar het declaratiegedrag hebben twee zorgverzekeraars verwijskaarten opgevraagd. De besloten vennootschap heeft vier valse verwijskaarten aan die zorgverzekeraars verstrekt. Deze verwijskaarten zijn opgemaakt door een collega KNO-arts die daarbij onbevoegd de naamstempel gebruikte van twee andere artsen.

Aan de verdachte wordt verweten dat hij (als bestuurder van de besloten vennootschap naam rechtspersoon) feitelijke leiding heeft gegeven aan het door die rechtspersoon in de periode van 1 januari 2015 tot en met 31 maart 2016, al dan niet samen met een of meer ander(en), meermalen, opzettelijk opsturen van valse verwijskaarten naar de zorgverzekeraars naam zorgverzekeraar 1 en naam zorgverzekeraar 2.

De valsheid zou telkens daaruit hebben bestaan dat op die verwijskaarten in strijd met de waarheid was vermeld dat de betreffende patiënt voor een consult was gezien door een op de verwijskaart vermelde arts van de vakgroep KNO-heelkunde van naam ziekenhuis 1 en door die arts was verwezen voor audiometrische/otologische expertise, dit terwijl in werkelijkheid deze arts niet was geraadpleegd.

Op de in de tenlastelegging opgenomen verwijskaarten staat niet vermeld dat de patiënt voor een consult door een arts is gezien (cursivering rechtbank), zodat om die reden de verdachte van dit onderdeel van de tenlastelegging zal worden vrijgesproken.

De rechtbank acht wel bewezen dat op vier van de zeven verwijskaarten in strijd met de waarheid is vermeld dat de betreffende patiënt door de op de verwijskaarten vermelde arts van de vakgroep KNO-heelkunde van naam ziekenhuis 1 voor een consult is verwezen voor audiometrische/otologische expertise, aangezien in werkelijkheid die (op de verwijskaarten vermelde) arts niet was geraadpleegd.

Op de verwijskaarten is te lezen dat de patiënt werd verwezen voor audiometrische/ otologische expertise. Op de verwijskaarten staat voorts een naamstempel van een arts van de vakgroep KNO van naam ziekenhuis 1 met daar doorheen een handgeschreven paraaf, of teken dat daarvoor zou kunnen doorgaan. Volgens de getuige naam getuige heeft hij alle patiënten beoordeeld op basis van een audiogram en heeft hij de verwijskaarten opgemaakt, in het bijzijn van de verdachte. Naam getuige heeft naast zijn eigen naamstempel ook viermaal de naamstempels van twee collega artsen, te weten naam arts 1 en

Naam arts 2, gebruikt en voorzien van een handgeschreven merkteken, buiten medeweten en zonder toestemming van deze collega’s. Door aldus te doen voorkomen dat deze verwijskaarten zijn opgemaakt door andere artsen dan door naam getuige, zijn die verwijskaarten vals.

Uit de inhoud van het dossier, de behandeling ter terechtzitting en het requisitoir van de officier van justitie begrijpt de rechtbank dat door het openbaar ministerie groot gewicht is toegekend aan de verdenking dat de verwijskaarten pas achteraf, namelijk nadat er al een consult bij en/of behandeling door de verdachte had plaatsgevonden, zijn opgemaakt.

Voor zover de officier van justitie, gelet hierop, heeft bedoeld om onder het aan de verdachte gemaakte verwijt tevens te begrijpen dat op de verwijskaarten in strijd met de waarheid is vermeld dat de desbetreffende patiënt is verwezen voorafgaand aan dat consult en/of die behandeling, terwijl in werkelijkheid de verwijzing pas achteraf heeft plaatsgevonden, kan dit naar het oordeel van de rechtbank niet in die verwijskaarten worden gelezen.

Bewezenverklaring

Feitelijk leiding geven aan het door een rechtspersoon begaan van het opzettelijk gebruik maken van een vals geschrift, als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht, als ware het echt en onvervalst, meermalen gepleegd.