Rechtbank Gelderland 14 april 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:2160

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan oplichting en pogingen daartoe. Hij heeft zich meerdere keren telefonisch gewend tot naam 1, waarbij hij zich voordeed als verzekerde dan wel als de broer van een verzekerde. Hij gebruikte daarbij valse namen en bediende zich van telefoonnummers en emailadressen die niet van hem waren. Hij claimde steeds schade in verband met bij hem gepleegde diefstallen en/of inbraken. Soms meldde verdachte meerdere claims per dag. In een aantal gevallen is naam 1 door toedoen van verdachte bewogen tot betaling van de door hem geclaimde bedragen, dan wel tot betaling van een deel van de geclaimde bedragen. Verdachte heeft door zijn handelen, dat slechts gericht was op financieel gewin voor zichzelf, naam 1 financieel benadeeld en gezorgd voor overlast nu naam 1 nader onderzoek heeft moeten doen naar de door verdachte geclaimde schades. Daarbij is gebleken dat verdachte op internet zocht naar thuiswerkers via het niet bestaande bedrijf naam 16. Als mensen reageerden, vroeg hij niet alleen persoonlijke gegevens van de geïnteresseerden, maar ook of ze een inboedelverzekering hadden, in verband met apparatuur die bij hen thuis zou worden geplaatst. Op die manier heeft verdachte de verzekeringsgegevens van de in de tenlastelegging genoemde personen verkregen. De rechtbank vindt dit bijzonder laakbaar gedrag. Onschuldige mensen, die dachten thuiswerk te krijgen, zijn het slachtoffer geworden van verdachtes handelen. Hun gegevens werden door verdachte misbruikt met het doel er zelf beter van te worden. Door het onderzoek van naam 1 zijn zij erachter gekomen dat hun gegevens ten onrechte zijn gebruikt. Ook bij deze mensen heeft verdachte gezorgd voor overlast. Hij heeft het vertrouwen dat zij hadden in het thuiswerkbedrijf beschaamd.

Verdachte heeft zich daarnaast schuldig gemaakt aan diefstal. Hij kwam regelmatig bij het slachtoffer thuis en hielp haar met haar financiële administratie. Hij heeft daarbij een aantal overboekingen gedaan naar zijn eigen rekening, waarbij hij bij de tenaamstelling deed voorkomen alsof de bedragen werden overgemaakt aan de naam 13 dan wel instellingen in de gezondheidszorg. Door de werkelijke naam van de tegenrekeninghouder, te weten zijn eigen naam, niet te vermelden, heeft verdachte voor het slachtoffer willen verhullen dat de gelden naar zijn rekening werden overgeboekt. Verdachte heeft het slachtoffer daardoor financieel benadeeld en het vertrouwen dat zij in hem had ernstig beschaamd.

Verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van 360 dagen waarvan 224 voorwaardelijk met een proeftijd van drie jaren.

Lees hier de volledige uitspraak.