Verplichting om verkoop te administreren geldt ook voor coffeeshophouders

Gerechtshiof Arnhem 17 april 2012, LJN BW4240

De Belastingdienst constateert tijdens een controle bij een coffeeshop gebreken in de administratie (waaronder het ontbreken van kascontrole, negatieve kassen, negatieve brutowinstpercentage met betrekking tot de overige omzet, onverklaarbare verschillen tussen de aangegeven omzetten en de omzetten volgens de theoretische winstberekening). De administratie wordt naar aanleiding hiervan verworpen door de Belastingdienst en legt een aanzienlijke navorderingsaanslag IB/PVV op over de jaren 2002 t/m 2004.

De rechtbank Arnhem gaat mee met het betoog van de inspecteur dat de houder van de coffeeshop niet heeft voldaan aan zijn administratie- en bewaarplicht. Het argument van de houder dat hij door het voeren van een administratie het risico loopt om op strafrechtelijke vervolging, ontslaat hem niet van de op hem rustende fiscale verplichtingen (Vgl. HR 27 juni 2001, nr. 35889, BNB 2002/27).

De bewijslast wordt omgekeerd en verzwaard. De door de inspecteur opgelegde aanslagen berusten volgens de rechtbank op een redelijke schatting.

Het Gerechtshof Arnhem oordeelt dat art. 52 AWR van coffeeshophouders eist dat zij op systematische wijze de inkoop van softdrugs in hun administratie vastleggen. Niet verwacht wordt dat coffeeshophouders beschikken over inkoopfacturen, maar ze dienen

wel via dagstaten in hoeveelheden, soort sofdrugs en geld bijhouden op welke data inkopen zijn verricht en een hierop aansluitende kas- en voorraadadministratie voeren. Nu bij de houder een inkoopadministratie ontbreekt, acht het hof – evenals de rechtbank – omkering van de bewijslast gerechtvaardigd. De houder beroept zich tevergeefs op het vertrouwensbeginsel. Hij toont niet aan dat de navorderingsaanslagen te hoog zijn.

Het gerechtshof sluit zich dan ook aan bij de beslissing van de rechtbank dat de schattingen van de inspecteur niet willekeurig zijn. Het hof verklaart het hoger beroep

ongegrond en bevestigt de beslissing van de rechtbank.

De houder gaat in cassatie.