De cybersolidariteitsverordening zal de solidariteit op EU-niveau versterken om cyberbedreigingen en -incidenten beter te detecteren, erop voorbereid te zijn en erop te reageren. De verordening voorziet in de instelling van een Europees waarschuwingssysteem voor cyberbeveiliging, een noodmechanisme voor cyberbeveiliging en een Europees mechanisme voor de evaluatie van cyberbeveiligingsincidenten.

Uit een onderzoek naar een willekeurige steekproef van 300.000 registraties uit de Basis Voorziening Handhaving (van de Nationale politie) blijkt slechts 1% van de registraties cybercrime te betreffen en 4% gedigitaliseerde criminaliteit. Bij cybercrime gaat het bijvoorbeeld om hacken of ransomware. Voorbeelden van gedigitaliseerde criminaliteit zijn online fraude en online bedreiging. In ongeveer een kwart van de online criminaliteit registraties betreft het een registratie zonder dat er een aangifte is gedaan. In de zaken waarbij wel aangifte is gedaan, is slechts in 10% van de gevallen een verdachte in beeld. Dit wijst op een laag ophelderingspercentage en in combinatie met de zeer beperkte instroom leidt dit ertoe dat slechts weinig zaken van online criminaliteit doorstromen in de strafrechtketen.

De Eerste Kamer heeft dinsdag 12 maart een tijdelijke wet aangenomen die het mogelijk maakt dat de inlichtingen- en veiligheidsdiensten AIVD en MIVD onderzoek kunnen doen naar landen met een offensief cyberprogramma zoals China, Rusland, Iran en Noord-Korea. De fracties van SGP, D66, CDA, PVV, VVD, JA21, ChristenUnie, BBB en 50PLUS stemden voor het wetsvoorstel, de fracties van OPNL, GroenLinks-PvdA, Volt, FVD, SP, PvdD stemden tegen.