De uitbraak van het coronavirus heeft niet alleen veel gevraagd van de bevolking, maar ook van de (straf)rechtspleging. Zo zijn verschillende juridische instrumenten ontwikkeld om dit virus in te dammen. Deze instrumenten zijn niet alleen strafrechtelijk van aard, maar ook bestuursrechtelijk. Het bestuursrecht en corona zijn op verschillende manieren met elkaar verbonden. Ten eerste bevat het bestuursrecht juridische instrumenten om de pandemie te bestrijden, zoals de Wet publieke gezondheid. Ten tweede biedt het bestuursrecht instrumenten om de gevolgen van de pandemie af te zwakken en ten derde heeft corona grote gevolgen gehad voor de manier waarop de overheid haar werk doet. In dit redactioneel wordt de aandacht besteed aan een voorgestelde nieuwe bevoegdheid voor de burgemeester, namelijk een sluitingsbevoegdheid. Hartmann en Sackers hebben er terecht op gewezen dat met de wijziging van de Wet publieke gezondheid lang nog niet alle rechtsvragen zijn beantwoord. Een van de voorgestelde coronamaatregelen is de wijziging van de Wet publieke gezondheid in verband met een sluitingsbevoegdheid ten aanzien van publieke en besloten plaatsen wegens een uitbraak. Met deze bevoegdheid lijkt de burgemeester dus ook een rol te krijgen als ziektebestrijder.

Het handboek bestaat uit zeven delen waarin de volgende onderwerpen aan bod komen. In het eerste deel wordt een introductie gegeven over de grondslagen van de strafrechtelijke criminologie. De onderwerpen die hier worden besproken hebben een meer theoretisch karakter, zoals de vraag wat precies wordt verstaan onder ‘criminaliteit’ en wat de criteria voor strafbaarstelling zijn. Ook wordt in dit deel aandacht besteed aan de methoden en technieken in de strafrechtelijke criminologie.