Rechtbank Rotterdam 19 april 2017, ECLI:NL:RBROT:2017:3053

De verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan het illegaal afgeven en (daarmee tevens) het zich illegaal ontdoen van gevaarlijke stoffen.

De rechtbank houdt bij de beslissing van de strafmaat rekening met het volgende.

Uit het onderzoek ter terechtzitting blijkt dat de verdachte in december 2014 de vaten met daarin de bewezenverklaarde gevaarlijke stoffen heeft afgegeven aan naam medeverdachte 1 en naam medeverdachte 2. Deze vaten stonden in de bij haar woning behorende schuur en waren daar geplaatst door en in gebruik geweest bij haar op 12 mei 2014 overleden echtgenoot.

De rechtbank acht het aannemelijk dat de verdachte, zoals zij zelf heeft verklaard, niet precies heeft geweten wat de inhoud van de desbetreffende vaten was. Wel wist zij dat het stoffen waren om vuurwerk mee te maken.

De rechtbank heeft er begrip voor dat de verdachte zich, na het overlijden van haar echtgenoot, van de vaten die in haar schuur stonden wilde ontdoen en dat zij zich juist in die relatief korte periode na het overlijden van haar echtgenoot niet heeft gerealiseerd hoe zij, met betrekking tot die vaten en hun inhoud, behoorde te handelen.

De rechtbank heeft bovendien acht geslagen op een de verdachte betreffend uittreksel uit de justitiële documentatie van 19 februari 2017, waaruit blijkt dat de verdachte niet eerder is veroordeeld voor strafbare feiten.

Alle bovenstaande omstandigheden in aanmerking nemend, is de rechtbank, anders dan de officier van justitie, van oordeel dat met het opleggen van enige straf thans in redelijkheid geen met de strafrechtstoepassing na te streven doel meer wordt gediend. Daarom acht de rechtbank het raadzaam te bepalen, dat aan de verdachte geen straf of maatregel zal worden opgelegd. Daarbij heeft de rechtbank ook acht geslagen op het ook heden gewezen vonnis met betrekking tot de ontneming van het wederrechtelijk verkregen voordeel.

Lees hier de volledige uitspraak.