De nationale contactpunten voor de OESO-Richtlijnen: Een uniek systeem voor alternatieve geschillenbeslechting

In 1976 werden door de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) de Richtlijnen voor multinationale ondernemingen aangenomen. Deze Richtlijnen bevatten aanbevelingen op het gebied van mensenrechten, werkgelegenheid en arbeidsverhoudingen, milieu, bestrijding van corruptie, consumentenbelangen, wetenschap en technologie, mededinging en landbouw. De rode draad is maatschappelijk verantwoord ondernemen. België heeft de Richtlijnen meteen al in 1976 aangenomen. Net als alle 49 landen die de Richtlijnen onderschreven, moet België erop toezien dat deze correct toegepast worden door de ondernemingen van het land, zowel nationaal als wereldwijd. Daartoe moet het een nationaal contactpunt (NCP) oprichten. Een van de taken van een NCP bestaat uit de behandeling van klachten (zogenaamde ‘specifieke gevallen’) over schendingen van de OESO-Richtlijnen. Die klachten kunnen aanleiding geven tot een bemiddeling tussen een rechtspersoon (organisatie of onderneming) enerzijds en een belangengroep of particulieren anderzijds, met tussenkomst van het NCP.

In dit artikel willen de auteurs deze bijzondere manier van alternatieve geschillenbeslechting voorstellen. Na een korte presentatie van de inhoud van de Richtlijnen en de bevoegdheden van de NCP’s buigen zij zich over de structuur van het Belgische en van het Nederlandse NCP. Vervolgens schetsen de auteurs de procedure voor de behandeling van de meldingen, of ‘bemiddelingen’, waarbij ze ingaan op de kenmerken daarvan vanuit de optiek van bemiddeling in de betekenis van het Belgisch Gerechtelijk Wetboek. De auteurs geven hierbij voorbeelden uit de ervaring van de NCP’s, meer bepaald van het Belgische en het Nederlandse NCP.

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^