Hoge Raad 24 januari 2017, ECLI:NL:HR:2017:72

Bij beschikking van 22 september 2015 heeft de Rechtbank Limburg, zittingsplaats Maastricht het beklag, strekkende tot teruggave van een bedrag van € 50.000 gegrond verklaard en de teruggave gelast van dat bedrag aan klaagster.

De bestreden beschikking houdt het volgende in:

"3. De beoordeling

3.1 Het standpunt van de klaagster (...)

In raadkamer heeft de raadsman aangevoerd dat uit het procesdossier niet volgt wat de aard van het gelegde beslag is, onder wie dit beslag is gelegd en met welke reden. Aan het procesdossier zijn immers geen stukken rondom het beslag toegevoegd. De raadsman heeft er op gewezen dat het beslag bijna een jaar geleden is gelegd, om welke reden het bevreemdend is dat er nog steeds geen onderliggende stukken omtrent het beslag zijn verstrekt.

3.2 Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich in raadkamer op het standpunt gesteld dat de door hem overgelegde schriftelijke notitie d.d. 21 september 2015 van BOOM voldoende antwoord geeft op de vragen rondom het beslag. De officier van justitie heeft, indien de rechtbank van mening is dat het procesdossier onvolledig is, verzocht om aanhouding van de onderhavige zaak teneinde het dossier te completeren.

3.3 De beoordeling door de rechtbank (...)

3.3.3.2 De toetsing

De rechtbank stelt vast dat er zijdens het Openbaar Ministerie geen stukken zijn verstrekt rondom de aard en grondslag van het beslag, zoals dat is gelegd op de borgsom als voorwaarde voor een schorsing van de voorlopige hechtenis van [betrokkene]. Door de officier van justitie is in raadkamer niet betwist dat er beslag op de gelden is gelegd, noch dat de gelden aan de klaagster toebehoren.

De officier van justitie heeft nagelaten om het procesdossier te fourneren ondanks daartoe voldoende gelegenheid te hebben gekregen. Om deze reden kan de rechtbank de grondslag van het beslag niet toetsen. Naar het oordeel van de rechtbank komt deze omissie voor rekening van het Openbaar Ministerie."

De advocaat-generaal mr. H.H.J. Knol heeft in zijn hoedanigheid van plaatsvervangend officier van justitie bij het arrondissementsparket Limburg één middel van cassatie voorgesteld.

Middel

Het middel houdt in dat de rechtbank, door te oordelen dat het beklag gegrond moet worden verklaard omdat de officier van justitie heeft nagelaten het procesdossier te fourneren en de rechtbank om die reden de grondslag van het beslag niet kan toetsen, het toepasselijke toetsingskader heeft miskend, althans haar beslissing tot gegrondverklaring van het beslag ontoereikend heeft gemotiveerd.

Beoordeling Hoge Raad

Het onderzoek in raadkamer naar aanleiding van een klaagschrift als bedoeld in art. 552a Sv draagt een summier karakter. Dat betekent dat van de rechter niet kan worden gevergd ten gronde in de mogelijke uitkomst van een nog te voeren hoofdzaak of ontnemingsprocedure te treden. Het onderzoek in raadkamer kan zich wel uitstrekken tot vragen met betrekking tot de rechtmatigheid van het beslag zelf, waarmee wordt gedoeld op de formaliteiten waaraan een inbeslagneming moet voldoen. (Vgl. HR 12 februari 2013, ECLI:NL:HR:2013:BV3004, NJ 2013/505.)

De Rechtbank heeft terecht overwogen dat zij de grondslag van het beslag dient te beoordelen. Ook hetgeen de raadsman van de klaagster bij de behandeling van het klaagschrift heeft aangevoerd, noopte tot een nader onderzoek daaromtrent. Het oordeel van de Rechtbank dat het beklag gegrond moet worden verklaard berust slechts erop dat de onderliggende beslagstukken als gevolg van een omissie van de Officier van Justitie zich niet in het raadkamerdossier bevinden. Dat oordeel is niet zonder meer begrijpelijk, in aanmerking genomen dat de Rechtbank heeft nagelaten te motiveren waarom aan het verzoek van de Officier van Justitie de behandeling van de zaak aan te houden teneinde het dossier te completeren geen gevolg kon worden gegeven.

Voor zover het middel daarover klaagt is het terecht voorgesteld.

Lees hier de volledige uitspraak.