Neurologische en neuropsychologische onderzoeksmethoden worden steeds belangrijker voor het strafrecht. Deze uitgave beoordeelt de mogelijkheid om neurogeheugendetectie in te zetten in het Nederlandse strafrecht. Blijven onze herinneringen vrij of kunnen ze in de toekomst door de autoriteiten worden onderzocht met hersenonderzoek?

Bij neurogeheugendetectie worden de hersenen van een verdachte met ‘elektro-encefalografie’ onderzocht op de aanwezigheid van daderkennis. Niet alleen kan deze methode een rol spelen bij het vaststellen van een geestelijke stoornis of recidivegevaar, maar ook bij het bewijzen van het ten laste gelegde feit. Maar is de methode valide en betrouwbaar? Kan de verdachte worden gedwongen mee te werken? Het schuldige geheugen? zoekt het antwoord.

Kijkje in het geheugen van een verdachte

Neurogeheugendetectie wordt ook wel de Guilty Knowledge Test genoemd en wordt al in enkele landen ingezet. Voordat de methode naar Europa overwaait, beoordeelt deze uitgave of toepassing van deze methode in Nederland mogelijk is. Aan de hand van literatuur, jurisprudentie en parlementaire stukken is een kader opgesteld waaraan de methode wordt getoetst. Een interessante uitgave voor wetenschappers, wetgevingsjuristen en anderen die bij het strafrecht zijn betrokken. Want wat is voor de autoriteiten en de waarheidsvinding interessanter dan een ‘kijkje’ te nemen in het geheugen van een verdachte?