Hoge Raad 3 december 2019, ECLI:NL:HR:2019:1879

De verdachte is veroordeeld tot een gevangenisstraf voor de duur van twaalf maanden wegens feitelijke leiding geven aan en opdracht geven tot het door een rechtspersoon begaan van medeplegen van oplichting, meermalen gepleegd (feit 1), valsheid in geschrift, meermalen gepleegd (feit 3) en medeplegen van valsheid in geschrift, meermalen gepleegd (feit 4).

Middel

Het middel klaagt dat het onder 1 bewezenverklaarde, voor zover inhoudende dat het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen (in 2003 gewijzigd in Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, hierna: Ministerie van OCW) is bewogen tot afgifte van meerdere geldbedragen, niet uit de bewijsmiddelen kan worden afgeleid, althans dat de bewezenverklaring mede in het licht van een gevoerd verweer ontoereikend is gemotiveerd.

Beoordeling Hoge Raad

Het oordeel van het Hof dat de Stichting [A] het Ministerie van OCW door de bewezenverklaarde oplichtingsmiddelen heeft bewogen “tot afgifte” van geldbedragen is niet begrijpelijk, in aanmerking genomen dat uit de door het Hof gebruikte bewijsmiddelen blijkt dat door het Ministerie van OCW te verstrekken geldbedragen reeds aan het begin van het jaar aan de Stichting werden toegekend en maandelijks als voorschot werden uitbetaald, alsmede dat het Hof heeft vastgesteld dat de Stichting, om te voorkomen dat het die voorschotten moest terugbetalen, het Ministerie van OCW in strijd met de waarheid heeft voorgehouden dat sprake was van een viertal dienstverbanden met de in de bewezenverklaring genoemde personen. Zonder nadere motivering, die het Hof niet heeft gegeven, is niet begrijpelijk het oordeel van het Hof dat het aldus ontkomen aan een verplichting tot terugbetaling van die inschuld, kan worden aangemerkt als het bewegen “tot afgifte” van geldbedragen.

Het middel is terecht voorgesteld.

Lees hier de volledige uitspraak.