Parket Hoge Raad 3 april 2018, ECLI:NL:PHR:2018:290

Het hof heeft aldus de benadeelde partij niet-ontvankelijk verklaard in de vordering tot schadevergoeding doch aan de Verdachte als schadevergoedingsmaatregel de verplichting opgelegd aan de Staat een bedrag van €4.952,10 als vergoeding voor materiële schade te betalen, bij gebreke van betaling en verhaal te vervangen door 59 dagen hechtenis. Blijkens het voegingsformulier benadeelde partij dat zich bij de stukken bevindt bestaat voornoemd bedrag uit een bedrag van €1.277,50 als vergoeding voor "Kabels en tracer", uit een bedrag van €2.450 als vergoeding voor "Herstellen kabeldiefstal" en uit een bedrag van €1.224,60 als vergoeding voor "Overige kosten"

Parket bij de Hoge Raad 6 maart 2018, ECLI:NL:PHR:2018:179

De onderhavige vordering betreft de betekenis van art. 51b Sv in zoverre (nog) geen vervolging wordt ingesteld. In de rechtspraak is ook aan de orde gekomen of het slachtoffer aan art. 51b Sv recht op stukken kan ontlenen betreffende de executiefase van een veroordeelde. De beantwoording van deze vraag werpt een licht op de interpretatie van het begrip processtukken en het daarmee verbonden gevolg voor de toepasselijke procedure met het oog op kennisneming door slachtoffers.

Parket bij de Hoge Raad 13 februari 2018, ECLI:NL:PHR:2018:125

Het tweede middel klaagt met verwijzing naar art. 14c, tweede lid aanhef en sub 1°, Sr over de oplegging van de bijzondere voorwaarde, inhoudende de verplichting tot betaling van schadevergoeding aan de slachtoffers betrokkene 1 en betrokkene 2, nu het hof tevens heeft overwogen dat niet kan worden vastgesteld of de schade rechtstreeks het gevolg is geweest van het gepleegde feit.