De Nederlandse rechter heeft in drie zaken onvoldoende gemotiveerd waarom voorlopige hechtenis van een verdachte nodig was. Dat is in strijd met mensenrechten oordeelde het Europese Hof voor de Rechten van de Mens op 9 februari 2021.
Read MoreEHRM 19 januari 2021, app. nr. 2205/16 (KESKİN t. Nederland)
Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) heeft een baanbrekende uitspraak gedaan in een zaak tegen Nederland. De Hoge Raad bepaalde dat de verdachte in deze zaak een verzoek, om een belastende getuige te horen, moet motiveren. Het EHRM neemt unaniem schending van artikel 6 EVRM aan, omdat de verdachte nimmer de belastende getuigen in zijn zaak heeft kunnen ondervragen.
Read MoreEHRM 1 oktober 2020, application no. 37697/13 (Prina v. Romania)
In verband met onregelmatigheden “several finance-related breaches” bij het toekennen van contracten is aan hem een (administratieve) boete opgelegd van EUR 850,- door de Court of Auditors. Een jaar later is hij door de strafrechter veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens machtsmisbruik bij het toekennen van dezelfde contracten. Zijn beroep op ne bis in idem beginsel wordt door Roemeense rechter verworpen. Klager stapt daarop naar Straatsburg.
Read MoreEHRM 28 mei 2020, ECLI:CE:ECHR:2020:0528JUD002962007 (Farzaliyev t. Azerbeidzjan)
Klager, de voormalige Minister President van de NAR (Nakhchivan Autonome Republiek) in Azerbeidzjan is vervolgd voor verduistering van overheidsmiddelen. Alhoewel hij niet strafrechtelijk werd veroordeeld, is in een civiele procedure bepaald dat hij het verduisterde bedrag moest terugbetalen. Het EHRM is met klager van oordeel dat artikel 6, eerste lid, EVRM is geschonden.
Read MoreEHRM 14 mei 2020, ECLI:CE:ECHR:2020:0514JUD003037313 (Mraovic t. Kroatië)
De klager doet een beroep op artikel 6, eerste lid, EVRM, omdat hij volgens deze bepaling recht heeft op een openbare terechtzitting. Het Europese Hof benadrukt allereerst het belang van de bescherming van de rechten van slachtoffers van seksueel misbruik in strafprocedures. Het Hof erkent dat in overeenstemming met de toepasselijke internationale en EU-normen, uitsluiting van het publiek voor een deel of voor de gehele procedure noodzakelijk kan zijn voor de bescherming van het privéleven van slachtoffers van verkrachting. Dit kan niet alleen nodig zijn om de privacy van de slachtoffers te beschermen, maar ook om hen te beschermen tegen secundaire victimisatie.
Read More
