Artikel: De eeuwige discussie over de toetsingsomvang bij beklag tegen niet-vervolging
/Het project Modernisering Strafvordering beoogt enkele wijzigingen aan te brengen in de regeling van de vervolgingsbeslissing, waaronder het beklag tegen niet-vervolging. Sommige van de wijzigingen die daarin worden aangebracht zijn al langere tijd praktijk, maar andere zijn bedoeld om de huidige praktijk te veranderen. De voorstellen houden onder andere in dat expliciet wordt gemaakt dat niet alleen over het achterwege blijven van vervolging, maar ook van opsporing kan worden geklaagd. Verder krijgt het hof in beklagzaken meer beslismodaliteiten tot zijn beschikking, en worden er voor meerdere stappen in de procedure termijnen gesteld. Een aspect ten aanzien waarvan geen wijziging is beoogd is de toetsingsruimte: in beklagzaken blijft het mogelijk voor het hof om de beslissing van het Openbaar Ministerie in volle omvang te toetsen.
In dit artikel reflecteert de auteur op de keuze om deze volle toetsingsruimte te laten voortbestaan. Geregeld wordt namelijk ter discussie gesteld of het wel wenselijk is dat het hof in beklagzaken de beslissing van het Openbaar Ministerie in volle omvang mag toetsen. Als alternatief wordt dan geopperd dat het hof slechts een marginale toetsing zou mogen uitvoeren. Een belangrijk argument dat naar voren wordt gebracht is dat de beklagprocedure een bestuursrechtelijk karakter zou hebben, omdat daarin immers de beslissing van een overheidsorgaan wordt aangevallen. Daaruit zou dan moeten volgen dat de procedure op een bepaalde manier wordt vormgegeven, vergelijkbaar met het bezwaar en beroep uit de Algemene wet bestuursrecht (Awb), inclusief een marginale toetsing van het bestuurlijk handelen. Ondanks het bestaan van deze discussie blijft de juridische werkelijkheid echter ongewijzigd.
Lees verder:
De eeuwige discussie over de toetsingsomvang bij beklag tegen niet-vervolging door W. Geelhoed in Platform Modernisering Strafvordering
