Een wildgroei aan perspectieve op gedrag, regelgeving en handhaving: In hoeverre vullen ze elkaar aan?

De wellicht grootste paradigmaverschuiving in ons denken over regelgeving en handhaving in de laatste 15 jaar is beïnvloed door inzichten uit de gedragswetenschappen. Het traditionele mensbeeld waarop veel regelgeving- en handhavingstrategieën zijn gebaseerd (de mens als een rationeel en zelfzuchtig wezen) is aan het verschuiven naar een meer accuraat beeld (de mens als onderhavig aan cognitieve beperkingen en irrationaliteit). Dit artikel bespreekt vier recente boeken die elk een ander aspect van gedragswetenschappen aanstippen als relevant voor het verbeteren van regelgeving en handhaving. Het artikel sluit af met een reflectie op de complementariteit van de vier aspecten die in deze boeken worden besproken. In de afgelopen jaren is veel aandacht gegeven aan de invloed die inzichten uit de gedragswetenschappen kunnen hebben op regelgeving en handhaving. Door de enorme groei van publicaties op dit gebied is het soms moeilijk om door de bomen het bos te zien. In deze bijdrage beschouw ik vier recente boeken die elk een ander aspect van gedragswetenschappen benadrukken om de kwaliteit van regelgeving en handhaving te verbeteren. Ik sluit de beschouwing met een korte reflectie op hoe de boeken elkaar aanvullen en hoe de kernideeën die ze presenteren complementair kunnen worden ingezet. Echter, voordat ik aan de bespreking van de boeken begin is het goed om kort te reflecteren op de vraag: wat verklaart de huidige populariteit van (inzichten uit) de gedragswetenschappen in regelgevings- en handhavingstheorie en praktijk?

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^