Hoe crisiswetgeving, parlementaire beschaving en het luisterend oor van een honderdjarige dienstig zijn aan de aanpak van crises
/Wanneer zich een opstapeling van crises voordoet, dan leert de rechtshistorie dat bijzondere wetgeving enige orde in de bestrijding kan aanbrengen. Desnoods met via het (bijzonder) strafrecht af te dwingen gedragingen, waarbij een verdachte nog immer het luisterend oor van de (politie)rechter tegemoet kan zien. Daartegenover mag misschien ook wel de vraag worden gesteld of het woord crisis niet te snel in de mond wordt genomen. Toegegeven, er zijn op dit moment nog al wat stevige uitdagingen in de samenleving, maar er blijft nog wel een vraag hangen. Mag per ‘crisis’ (naar de gangbare betekenis) wel worden gesproken van een ‘zware noodsituatie waarbij het functioneren van een stelsel (van welke aard dan ook) ernstig verstoord is geraakt’? De vraag stellen, is hem beantwoorden.
Lees verder:
De regering radeloos, het volk redeloos en het land reddeloos Oftewel hoe crisiswetgeving, parlementaire beschaving en het luisterend oor van een honderdjarige dienstig zijn aan de aanpak van crises door H.J.B. Sackers in Tijdschrift voor Bijzonder Strafrecht & Handhaving
