Hoge Raad 19 februari 2019, ECLI:NL:HR:2019:259

Het belang van strafvordering verzet zich tegen teruggave indien het veiligstellen van de belangen waarvoor art. 94 Sv de inbeslagneming toelaat, het voortduren van het beslag nodig maakt. Dat is bijvoorbeeld het geval wanneer de desbetreffende voorwerpen kunnen dienen om de waarheid aan de dag te brengen – ook in een zaak betreffende een ander dan de klager – of om wederrechtelijk verkregen voordeel aan te tonen. Voorts verzet het door art. 94 Sv beschermde belang van strafvordering zich tegen teruggave indien niet hoogst onwaarschijnlijk is dat de strafrechter, later oordelend, de verbeurdverklaring of onttrekking aan het verkeer van het voorwerp zal bevelen.

Hoge Raad 19 februari 2019, ECLI:NL:HR:2019:247

Parket bij de Hoge Raad 29 januari 2019, ECLI:NL:PHR:2019:79

De rechtbank heeft geoordeeld dat er vanwege de onjuiste informatieverstrekking door de Nederlandse autoriteiten aan de Belgische autoriteiten omtrent een bestaande huwelijkse gemeenschap tussen de klaagster en haar echtgenoot, gebreken aan de inbeslagneming kleven die door de rechtbank in deze procedure niet hersteld kunnen worden. Het middel werpt de vraag op of dat een grond oplevert voor de door de rechtbank bevolen opheffing van het beslag.

Hoge Raad 5 februari 2019, ECLI:NL:HR:2019:148

Het gaat in deze zaak om de vraag welke eisen moeten worden gesteld aan een door de beslagene gedane afstandsverklaring als bedoeld in art. 116 lid 2 Sv. De klager deed, toen hij door de politie als verdachte werd gehoord, schriftelijk afstand van een onder hem in beslaggenomen geldbedrag. Hij voert echter aan dat die afstand niet rechtsgeldig is.

Hoge Raad 22 januari 2019, ECLI:NL:HR:2019:9

Art. 1:37 lid 6 Adw bepaalt dat de rechtbank het klaagschrift als bedoeld in het vijfde lid van dat artikel behandelt op de voet van het bepaalde in artikel 552b Sv. Op de procedure van art. 552b Sv zijn de algemene bepalingen voor de raadkamerbehandeling van art. 21 – 25 Sv van toepassing. Volgens art. 23 lid 2 Sv moet de belanghebbende voor de raadkamerbehandeling worden opgeroepen. Een verzuim hiervan raakt een wezenlijke grondslag van de raadkamerprocedure en brengt nietigheid van het onderzoek mee, ook al is dat gevolg niet met zoveel woorden in de wet opgenomen.