De fundamenten van het (medisch) verschoningsrecht zijn oud en gevestigd. In deze bijdrage wordt thematisch aandacht besteed aan de dynamiek die zich tegenwoordig in de regeling en toepassing van de bescherming van het verschoningsrecht in de strafvordering voordoet. Daarbij komen de bijzondere aspecten betreffende het medisch verschoningsrecht aan bod.
Read MoreNaar aanleiding van nieuw in te voeren regels over cybersecurity, ter implementatie van de herziene Europese richtlijn netwerk- en informatiebeveiliging, zouden bestuurders een verhoogd risico op persoonlijke aansprakelijkheid lopen, aldus de waarschuwing van de Cyber Security Raad. In dit artikel gaan de auteurs in op de taken en verantwoordelijkheden die volgen uit NIS 2, wat dit betekent voor het takenpakket van bestuurders en besteden wij aandacht aan de mogelijkheid van bestuurdersaansprakelijkheid voor falende cyberbeveiliging.
Read MoreOp 1 januari 2024 trad de Omgevingswet in werking. Onder het nieuwe regime moeten ook – en juist – lokale wetgevers de fysieke leefomgeving reguleren. Daarom stelt het provinciebestuur een omgevingsverordening vast, het waterschapsbestuur een waterschapsverordening en het gemeentebestuur een omgevingsplan. Deze lokale wetgeving wordt in belangrijke mate strafrechtelijk gesanctioneerd.
Read MoreEen centrale bepaling in het milieu(straf)recht is de zorgplichtbepaling op grond waarvan exploitanten alle maatregelen moeten treffen die nodig zijn om zware ongevallen te voorkomen en de gevolgen daarvan voor de menselijke gezondheid en het milieu te beperken. Vele bedrijven zagen zich al geconfronteerd met bestuursrechtelijke en/of strafrechtelijke handhaving op grond van artikel 5, lid 1 Brzo. Waar een dergelijke handhaving soms veel weg leek te hebben van het vestigen van risicoaansprakelijkheid heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State eind 2024 duidelijke grenzen gesteld als het gaat om het begrip "zwaar ongeval" en de daarbij behorende zorgplicht.
Read MoreSteeds meer bedrijven maken in hun reclames gebruik van duurzaamheidsclaims, maar het is de vraag in hoeverre bedrijven zich daarbij bewust zijn van het risico op greenwashing. Dat het risico op greenwashing bestaat bij het (onzorgvuldig) gebruik van duurzaamheidsclaims, wordt onderstreept in de recente uitspraak die de rechtbank Amsterdam heeft gedaan in de collectieve actie die de Stichting ter bevordering van de Fossielvrij-beweging (hierna: Fossielvrij) aanspande tegen de Koninklijke Luchtvaartmaatschappij N.V. (hierna: KLM), omdat zij vindt dat KLM aan greenwashing doet. Op 20 maart 2024 oordeelde de rechtbank Amsterdam dat KLM duurzaamheidsclaims heeft gemaakt in reclames die gebaseerd zijn op vage en algemene verklaringen over milieuvoordelen, waarmee KLM de consument heeft misleid. Eerder kreeg KLM al een tik op de vingers van de Reclame Code Commissie (hierna: RCC), toen de RCC op 8 april 2022 oordeelde dat KLM consumenten misleidt met uitingen zoals ‘CO2ZERO’. Dergelijke zogeheten ‘absolute claims’ achtte de RCC misleidend omdat de gemiddelde consument deze claims zo opvat dat sprake is van een volledige neutralisatie van de (persoonlijke) CO2-uitstoot van de vlucht, terwijl KLM niet heeft aangetoond dat dit beloofde resultaat in de praktijk gegarandeerd wordt behaald.
Read More
