In het bestuurlijk sanctierecht is het van wezenlijk belang om een onderscheid te maken tussen sancties en 'niet-sancties'. Hoofdstuk 5 van de Awb – dat handelt over de handhaving – is uitsluitend van toepassing, indien sprake is van een bestuurlijke sanctie. Uit art. 5:2, eerste lid, onder a, Awb, blijkt wanneer sprake is van een bestuurlijke sanctie. Dit is een door een bestuursorgaan wegens een overtreding opgelegde verplichting of onthouden aanspraak.

De uitspraak van het gerechtshof Den Haag in de zaak IJsberg over het witwassen van bitcoins houdt de gemoederen in cassatie bezig. Tegen deze uitspraak heeft het openbaar ministerie (hierna: "OM") maar liefst vier cassatiemiddelen ingediend. Naar aanleiding van een van deze middelen staat in cassatie de rechtsvraag centraal of en in hoeverre de (subjectieve) geestesgesteldheid van een verdachte van belang mag zijn bij de beoordeling of sprake is van "verbergen" of "verhullen" als bedoeld in de strafbaarstellingen van witwassen ex artikel 420bis e.v. Sr. De Hoge Raad maakt bovendien van de gelegenheid gebruik om zich uit te laten over de vraag of bitcoins "voorwerpen" zijn die kunnen worden witgewassen. Op beide punten zal in deze annotatie worden ingegaan.

Biedt de kwalificatieuitsluitingsgrond die geïntroduceerd is in het Nalatenschapsarrest voldoende rechtsbescherming voor strafrechtelijke aansprakelijkheid voor witwassen bij het onbewust verkrijgen van crimineel vermogen of dienen de Nederlandse witwasdelicten aangepast te worden?