Rechtbank Oost-Brabant 15 april 2025, ECLI:NL:RBOBR:2025:2217
Een vakantieparkketen wordt veroordeeld voor jarenlange belastingfraude door geen correcte administratie te voeren en gegevens niet te bewaren. OM en verdediging maken procesafspraken over de afdoening. De rechtbank volgt deze afspraken. Er volgt een geldboete van 14.000 euro.
Read MoreHet BFT, autoriteit voor financieel-juridisch toezicht, ontvangt de laatste tijd regelmatig vragen van Wwft-instellingen over compliance dienstverleners. Dit zijn bedrijven die organisaties kunnen helpen om te voldoen aan wet- en regelgeving. Ze bieden softwaresystemen aan die Wwft-instellingen ondersteunen bij het uitvoeren van een cliëntenonderzoek zoals bedoeld in de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft).
Read MoreOp 1 juli 2011 is de informatiebeschikking opgenomen in de Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR). Hiermee heeft de inspecteur mogelijkheid gekregen om een voor bezwaar (en beroep) vatbare informatiebeschikking vast te stellen wanneer niet (volledig) wordt voldaan aan een informatieverzoek of de administratieplicht. Dit instrument is bedoeld om de rechtsbescherming van belasting- en inhoudingsplichtigen te versterken, zodat zij zich kunnen verweren tegen overmatige, disproportionele of onredelijke informatiebehoeften van de inspecteur. De vraag is gerezen of de beoogde verbetering van de rechtsbescherming daadwerkelijk is bereikt, of dat de informatiebeschikking juist geleid tot meer rechtsonzekerheid doordat vaak langdurig over wordt geprocedeerd.
Read MoreDe rechtbank Oost-Brabant heeft een 47-jarige man uit Eindhoven veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar voor diverse drugsdelicten en witwassen van het criminele geld dat hij daarmee verdiende. Zijn 38-jarige partner krijgt een celstraf van negen maanden, waarvan zes maanden voorwaardelijk, voor haar aandeel in het witwassen.
Read MoreIn het proefschrift, dat de auteur in september 2024 heeft verdedigd, is onderzoek gedaan naar de verhouding tussen het commune en bijzondere materiële strafrecht. Die verhouding heeft de auteur onderzocht vanuit het perspectief van het codificatiebeginsel (dat neergelegd is in artikel 107 Grondwet), met een focus op het legaliteitsbeginsel en het schuldbeginsel. In dit onderzoek kwam naar voren dat het verkeersstrafrecht – als onderdeel van het bijzonder strafrecht – een terrein is dat weliswaar aansluit op het commune strafrecht, maar dat tegelijk een voedingsbodem is voor nieuwe materieelrechtelijke figuren en ontwikkelingen op het terrein van de schuldvormen. De ontstane nouveautés werken bovendien in meer of mindere mate door in het commune strafrecht. De in artikel 107 Grondwet en artikel 91 Sr tot uitdrukking gebrachte verhouding tussen het Wetboek van Strafrecht en de bijzondere strafwetten, waarbij het bijzonder strafrecht een volgzame (artikel 91 Sr) uitzondering (artikel 107 Grondwet) is op het algemene kader van materieel strafrecht in het Wetboek van Strafrecht, verdwijnt hierdoor naar de achtergrond. Dit komt de met het codificatiebeginsel beoogde samenhang en eenvormigheid binnen het gehele materiële strafrecht niet ten goede. In deze bijdrage licht de auteur enkele onderdelen van zijn promotieonderzoek uit, waarbij hij ook jurisprudentie betrekt die nadien gewezen is.
Read More
