Gedachten over het ne bis in idem-beginsel en evenredigheid ‘nieuwe stijl’

Sinds het verschijnen van de ‘Harderwijk’-uitspraak in 2022 wordt het bestuursrecht beheerst door evenredigheid ‘nieuwe stijl’. Ten gevolge van deze uitspraak is de lijn van een terughoudende toetsing aan artikel 3:4 lid 2 Awb verlaten en wordt het bestuursorgaan verplicht meer indringend te toetsen aan de hand van het geschiktheids-, noodzakelijkheids- en evenwichtigheidscriterium. Het geschiktheidscriterium houdt in dat het besluit geschikt is om het doel van de uitgeoefende bevoegdheid te bereiken. Uit het noodzakelijkheidscriterium vloeit voort dat de maatregel of sanctie noodzakelijk is om dat doel te bereiken (subsidiariteit). Het evenwichtigheidscriterium schrijft voor dat de maatregel of sanctie evenwichtig is: is de op zichzelf geschikte en noodzakelijke maatregel gelet op alle omstandigheden van het geval niet onredelijk bezwarend voor de belanghebbende(n)? Het moge duidelijk zijn dat sinds een paar jaar bestuursorganen, indien zij een bestuurlijke maatregel of sanctie opleggen, rekening moeten houden met het evenredigheidsbeginsel ‘nieuwe stijl’. Hoe werkt het evenredigheidsbeginsel ‘nieuwe stijl’ echter door wanneer sprake is van samenloop tussen bestuursrecht en strafrecht?

Lees verder:

• Gedachten over het ne bis in idem-beginsel en evenredigheid ‘nieuwe stijl’ door B. van der Vorm en K.M.G. Demandt in TBS&H