Rechtbank Gelderland 25 juli 2022, ECLI:NL:RBGEL:2022:3909

In deze zaak is een verzoekschrift ex art. 530 lid 2 Sv ingediend inhoudende het verzoek tot toekenning van een vergoeding voor gemaakte kosten rechtsbijstand van €3.755,88.

De beoordeling

Artikel 530, tweede lid, Sv bepaalt dat, indien een zaak eindigt zonder oplegging van straf of maatregel en zonder dat toepassing is gegeven aan artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht, aan de gewezen verdachte een vergoeding kan worden toegekend voor de schade die hij ten gevolge van tijdsverzuim door de vervolging en de behandeling van de zaak ter terechtzitting (werkelijk) heeft geleden. Daarnaast kan, met in achtneming van artikel 44a van de Wet op de rechtsbijstand, op grond van deze bepaling een vergoeding worden toegekend in de rechtsbijstandskosten.

Het verzoekschrift is tijdig, binnen drie maanden na beëindiging van de zaak, ingediend.

De toekenning van een schadevergoeding heeft steeds plaats, indien en voor zover daartoe, naar het oordeel van de rechter, alle omstandigheden in aanmerking genomen, gronden van billijkheid aanwezig zijn.

De strafzaak tegen verzoeker is geëindigd met een niet-ontvankelijkheid van het Openbaar Ministerie, uitgesproken op 17 mei 2022 door de economische politierechter in deze rechtbank. Deze beslissing is onherroepelijk.

Ten aanzien van de inhoud van het verzoekschrift overweegt de raadkamer als volgt.

Kosten rechtsbijstand

In de zaak met bovenvermeld parketnummer is de officier van justitie niet-ontvankelijk verklaard omdat de dagvaarding tegen de maatschap is uitgebracht na ontbinding van de maatschap. De maatschap is op 22 juni 2021 uit het handelsregister geschreven. Omdat de rechtspersoon op 22 juni 2021 is ontbonden is de officier van justitie van oordeel dat verzoeker, de maatschap, niet-ontvankelijk moet worden verklaard omdat door het ontbinden van de maatschap de rechtspersoon gelijkgesteld kan worden met een overleden verdachte. Primair is de officier van justitie dan ook van oordeel dat verzoekster niet-ontvankelijk moet worden verklaard in het verzoek.

Subsidiair stelt de officier van justitie zich op het standpunt dat de kosten rechtsbijstand moeten worden afgewezen aangezien deze niet daadwerkelijk ten laste van de gewezen verdachte zijn gekomen. De kosten rechtsbijstand zijn immers na ontbinding van de maatschap gemaakt.

Meer subsidiair en meest subsidiair stelt de officier van justitie dat de kosten rechtsbijstand gematigd moeten worden nu uit de urenspecificatie niet blijkt welke kosten voor welke zaak zijn gemaakt.

Namens verzoekster is uitvoerig verweer gevoerd op het hiervoor weergegeven standpunt van de officier van justitie. De rechtbank verwijs in deze naar de reactie van verzoekster.

De economische raadkamer overweegt als volgt.

De economische raadkamer is, anders dan de officier van justitie, van oordeel dat de kosten rechtsbijstand zoals verzocht kunnen worden toegewezen.

De officier van justitie is door de economische politierechter niet-ontvankelijk verklaard omdat niet de natuurlijke personen maar de “maatschap” is gedagvaard terwijl de maatschap op het moment van het uitbrengen van de dagvaarding reeds ontbonden was. Namens verzoekster is uiteengezet dat alle kosten rechtsbijstand gelijkelijk over alle “maten” zijn verdeeld en door hen zijn voldaan.

Dat de door de advocaat verzonden nota’s aan verzoekster op naam van de maatschap zijn gesteld wordt nader uitgelegd. Het was de maatschap die gedagvaard was en dus worden kosten rechtsbijstand ook door de advocaat op naam van de maatschap weggeschreven.

De stelling van de officier van justitie dat de maatschap, nu deze ontbonden is, gelijkgesteld zou moeten worden met een “overleden” verdachte en dus verzoekster niet-ontvankelijk moet worden verklaart, volgt de economische raadkamer niet. Indien een natuurlijk persoon komt te overlijden dan kan een verzoek op grond van artikel 530 Sv door de erfgenamen worden ingediend. Een rechtspersoon kan niet overlijden maar slechts worden ontbonden. De natuurlijke personen achter die rechtspersoon zijn immers, zoals de advocaat stelt, niet overleden. Voorts is het verzoekschrift door alle oorspronkelijke “maten” ondertekend en niet wordt weersproken dat deze “maten” namens die ontbonden maatschap rechtshandelingen, zoals het indienen van een verzoek schadevergoeding, mogen indienen.

De economische raadkamer ziet bovendien, gelet op de nadere toelichting van de advocaat, geen reden de kosten rechtsbijstand te matigen.

Kosten opstellen verzoekschriften en schriftelijke conclusiewisseling.

De raadkamer is van oordeel dat, gelet op de gebruikelijke vergoeding inzake verzoekschriften ex artikel 530 Sv in het onderhavige geval als vergoeding voor kosten verbonden aan de indiening en de schriftelijke conclusiewisseling die daarop volgde, een bedrag van €680, inclusief BTW, kan worden toegewezen.

De beslissing

De raadkamer kent toe aan verzoeker een vergoeding uit ’s Rijks kas ten bedrage van €4.435,88.

Lees hier de volledige uitspraak.