Bij het uitoefenen van controlebevoegdheden kan de controleur op zodanige onregelmatigheden stuiten, dat de verdenking ontstaat dat door de gecontroleerde een strafbaar feit is begaan. Veelal is de controleur ook (bijzonder) opsporingsambtenaar en aldus komen aan hem dan enerzijds verregaande bevoegdheden toe, maar anderzijds ook verantwoordelijkheden. Datzelfde geldt voor de gecontroleerde. In het kader van de controle zal hij moeten meewerken, bijvoorbeeld door inzage of informatie te verschaffen, maar als verdachte komt hem dan wel het zwijgrecht toe.

Op 26 april 2018 verscheen het ‘Nader Rapport bestuurlijke boetestelsels’ van het kabinet. Dit rapport is de langverwachte reactie op het ongevraagde advies inzake sanctiestelsels van de Afdeling advisering van de Raad van State. Uit het nadere rapport van het kabinet blijkt enerzijds dat de boetehoogtes – bestuurlijke boete en geldboete – dienen te worden geharmoniseerd en anderzijds dat het kabinet er niet in is geslaagd om een eenduidig criterium aan te wijzen in de keuze tussen bestuursrecht en strafrecht.