Deze bijdrage introduceert het concept integrale wetgeving om het fenomeen weer te geven dat de wetgever bestaande regelingen intrekt en deze vervolgens samenbrengt in één nieuwe wet. De auteur merkt op dat dit concept in opkomst is en een van de manieren is waarop de wetgever probeert om wetgeving te vereenvoudigen en consistenter te maken. Ook kaderwetten en de verhouding tussen integrale wetgeving en kaderwetten komen in deze bijdrage aan bod, waarbij de auteur constateert dat de kaderwet een concept is waarin integrale wetgeving tot uiting kan komen. De Wet dieren fungeert als voorbeeldcasus omdat zij een kaderwet is en een voorbeeld van integrale wetgeving.

Het wetsvoorstel wijzigt de Wet dieren op verschillende onderdelen. Aanleiding voor wijziging van de Wet dieren zijn voortschrijdend inzicht en nieuwe ontwikkelingen voor de informatieplicht voor een houder van dieren bij een besmettelijke dierziekte. De voorgestelde wijzigingen hangen samen met het nationale wettelijke kader voor het diergezondheidsbeleid. Het wetsvoorstel is bedoeld ter vervanging van een in de Wet dieren bij amendement Vestering doorgevoerde wijziging. Tenzij dit wetsvoorstel wordt aangenomen, treedt de Wet dieren met het amendement Vestering in werking op 1 juli a.s. Het amendement houdt in dat dieren niet langer worden aangepast aan het systeem, maar dat het systeem wordt aangepast aan de behoeften van dieren.