Hoge Raad 10 december 2024, ECLI:NL:HR:2024:1826
De herzieningsaanvraag van de in 2014 onherroepelijk veroordeelde zakenman voor onder meer het witwassen van 17 miljoen euro afkomstig van de (in mei 2004 doodgeschoten) vastgoedhandelaar Endstra wordt afgewezen. Dat heeft de Hoge Raad geoordeeld.
Read MoreEHRM 28 november 2024, Application no. 31091/16 (LAUDIA CSIKÓS v. HUNGARY)
"We hebben je telefoon afgeluisterd, wat ga je doen?" De Hongaarse journaliste Klaudia Csikós moest deze vraag, beroemd gesteld door Dr. Dre in 1997, onder ogen zien nadat ze ontdekte dat de Hongaarse autoriteiten haar telefoongesprekken afluisterden om te achterhalen wie haar bronnen binnen de politie waren. Csikós besloot haar zaak voor te leggen aan het EHRM, dat vorige week oordeelde dat het afluisteren van haar telefoon haar rechten onder artikel 8 en 10 van het EVRM schond, vanwege een gebrek aan voldoende procedurele waarborgen rondom dergelijke maatregelen. Het EHRM herhaalde zijn algemene beginselen inzake de bescherming van journalistieke bronnen.
Read MoreHoge Raad 26 november 2024, ECLI:NL:HR:2024:1728
Op grond van de wetsgeschiedenis van artikel 30 van de Wet op de kansspelen moet worden aangenomen dat het vereiste om te kwalificeren als kansspelautomaat inhoudt dat het spel zelf moet bestaan uit een mechanisch, elektrisch of elektronisch proces dat door de speler in werking wordt gesteld. Het hof heeft vastgesteld dat de in het reisbureau aanwezige computers uitsluitend werden gebruikt om, via daarop geïnstalleerde software, weddenschappen op (voetbal)wedstrijden af te sluiten. Vervolgens werd op basis van de daadwerkelijke sportuitslagen bepaald of een geldbedrag moest worden uitgekeerd. Het hof heeft geoordeeld dat deze computers kunnen worden aangemerkt als ‘kansspelautomaten’, die tevens onder de definitie van ‘speelautomaten’ vallen. Dit oordeel getuigt, mede in het licht van de wetsgeschiedenis van artikel 30 van de Wet op de kansspelen, van een onjuiste rechtsopvatting.
Read MoreRechtbank Rotterdam 24 oktober 2024, ECLI:NL:RBROT:2024:11618
De Verdachte heeft zich via zijn handelsonderneming schuldig gemaakt aan het schenden van de voorwaarden die zijn verbonden aan de import van warmtepompen bevattende fluorkoolwaterstoffen en heeft daarmee illegaal F-gassen met een CO2 equivalent van 867,63 ton op de Europese markt gebracht. Het doel van de onderliggende F-gassenverordening is om de uitstoot van F-gassen te verminderen en daarmee het milieu te beschermen. De quotumregeling is ingesteld om deze transitie gefaseerd en gecontroleerd plaats te laten vinden. Wanneer bedrijven F-gassen importeren zonder te voldoen aan deze quotumregeling is het niet mogelijk om het overzicht te houden op de hoeveelheid F-gassen die de Europese Unie binnenkomt. Aan het verkrijgen van een quotum zijn daarnaast kosten verbonden, waardoor de importeur die geen quotum aanvraagt zich die kosten bespaart en daarmee een oneerlijk marktvoordeel verkrijgt op andere importeurs.
Read MoreParket bij de Hoge Raad 3 december 2024, ECLI:NL:PHR:2024:1301
De kernvraag is of de advocaat een geslaagd beroep kan doen op het verschoningsrecht ten aanzien van documenten die door hem in een procedure tegen de Inspecteur van de Belastingdienst zijn ingebracht en waarbij deze documenten vervolgens op grond van artikel 43c UAWR door de FIOD zijn verkregen van de Belastingdienst. AG Spronken concludeert van wel. De uitzondering op de geheimhoudingsplicht van de inspecteur jegens de directeur van de FIOD in de gevallen zoals bedoeld in art. 43c lid 1 sub h UAwr brengt daarin geen verandering. De noodzaak van een grondslag voor informatiedeling in art. 43c lid 1 sub h UAwr benadrukt nu juist dat de inspecteur en de FIOD twee verschillende organen zijn, die, hoewel beide onderdeel van de Belastingdienst, niet als één en ondeelbaar kunnen worden aangemerkt. De (begrenzing van de) geheimhoudingsplicht van de inspecteur staat bovendien – uiteraard – volledig los van het verschoningsrecht van de advocaat. Ook de omstandigheid dat het tiendagenstuk in de fiscale procedure is ingebracht en daarmee ook aan de inspecteur van de Belastingdienst als wederpartij, die eveneens belast is met de opsporing van fiscale delicten, ter kennis is gebracht, maakt dit niet anders. In de strafzaak waarin het beroep op het verschoningsrecht door klager wordt gedaan is er immers geen sprake van vervolging wegens een fiscaal delict.
Read More
